Krzyż Obrony Narodowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzyż Obrony Narodowej
Nemzetvédelmi Kereszt
Awers
Awers
Awers
Awers i rewers wzoru
Baretka
Baretka
Ustanowiono

11 grudnia 1940

Dewiza

A HAZÁÉRT 1940
(ZA OJCZYZNĘ 1940)

Wielkość

39 × 39 mm

Kruszec

srebrzony brąz

Krzyż Obrony Narodowej (węg. Nemzetvédelmi Kereszt) – odznaczenie węgierskie nadawane w latach 1940–1946 osobom działającym na rzecz Węgier na obszarach utraconych po traktacie w Trianon z 1920, a później częściowo odzyskanych podczas pierwszego i drugiego arbitrażu wiedeńskiego oraz ataku na Królestwo Jugosławii.

Odznaka miała kształt heraldycznego krzyża kawalerskiego wykonanego z oksydowanego i posrebrzanego brązu o wymiarach 39 × 39 mm, z umieszczonym w środku węgierskim herbem zwieńczonym Koroną Świętego Stefana.

Wstążka była składana w trójkąt o boku 40 mm; miała barwy zielono-czerwone z dzielącym je wąskim białym paskiem o szer. 5 mm (czyli węgierskie kolory narodowe).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Péter Bodrogi, József Molnàr, Sándor Zeidler: Nagy magyar kitüntetéskönyv. Budapeszt: 2005 s. 159-160 (węg.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]