Krzysztof Budziakowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Budziakowski
Ilustracja
Krzysztof Budziakowski (2021)
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1958
Kraków

Zawód, zajęcie

publicysta, poeta, przedsiębiorca

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Krzysztof Budziakowski (ur. 24 maja 1958 w Krakowie[1]) – polski publicysta, działacz społeczny i przedsiębiorca.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie studiów (filozofia na Uniwersytecie Jagiellońskim) zaangażował się w działalność opozycyjną, był jednym z członków Grupy Inicjatywnej Niezależnego Zrzeszenia Studentów UJ oraz Klubu Myśli Patriotycznej „Jagiellonia”[2]. Wiosną 1981 r. założył i prowadził wydawnictwo NZS UJ „Jagiellonia”[3], współzałożył także wydawnictwo „ABC”, był również współinicjatorem powstania i redaktorem prowadzącym pisma społeczno-kulturalnego „Bez tytułu”[4].

W czasie stanu wojennego prowadził podziemne Krakowskie Towarzystwo Wydawnicze[5] w którym, poza cenzurą, wydał[6] kilkadziesiąt książek i druków. W osobistym porozumieniu z Jerzym Giedroyciem (założycielem Instytutu Literackiego i wydawcą paryskiej „Kultury”) drukował polskie reedycje „Zeszytów Historycznych”, zajmował się również kolportażem nielegalnych wydawnictw. Rozpracowywany przez Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krakowie, najpierw w grupie związanej z czasopismem „Arka”, później zaś przez SB personalnie, w ramach indywidualnej operacji rozpoznania pod kryptonimem „Noe”[7]. Wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, poddawany rewizjom przez Służbę Bezpieczeństwa. W roku 2005 Instytut Pamięci Narodowej przyznał mu status pokrzywdzonego.

W 1990 roku został współzałożycielem Czasu Krakowskiego, był także prezesem wydawnictwa tej gazety. W tym samym roku założył również Kancelarię Obsługi Inwestycji i Biuro Architektoniczne KB Projekt.

W 2009 roku doprowadził do ustanowienia medalu „Niezłomnym w słowie”, honorującego podziemnych wydawców i innych działaczy opozycyjnych czasu PRL. Należy do kapituły medalu.

Założyciel i prezes Fundacji im. Zygmunta Starego[1], organizacji pozarządowej podejmującej inicjatywy o charakterze patriotycznym i prospołecznym. Organizator i sponsor akcji charytatywnych i społecznych, między innymi akcji „Dom od Serca”[8], której celem była pomoc przy odbudowie domów zniszczonych przez powodzie.

W 2012 został Rzecznikiem Związku Przedsiębiorców i Pracodawców w woj. małopolskim.

Autor szkiców, artykułów i utworów poetyckich publikowanych m.in. w „Arcanach”, „Rzeczpospolitej” i „Toposie”. W latach 2008–2010 redaktor naczelny internetowego portalu informacyjnego netbird.pl. Należy do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Choć nasze łodzie przeciekają… notatki lipnickie – wyd. Biblioteka Toposu, Sopot 2020
  • My, polani i inne szkice – wyd. Arcana, Kraków 2021
  • Po co nam Polska? i inne pytania (red.) – wyd. Fundacja im. Zygmunta Starego, Kraków 2023

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Fundator | Fundacja Zygmunta Starego [online], fundacjazygmuntastarego.pl [dostęp 2022-01-03].
  2. KMP „Jagiellonia” [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2022-01-03] (pol.).
  3. Wydawnictwo NZS UJ Jagiellonia [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2022-01-03] (pol.).
  4. Bez tytułu: pismo społeczno-kulturalne NZS – Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa [online], zbc.uz.zgora.pl [dostęp 2022-01-03] (pol.).
  5. Krakowskie Towarzystwo Wydawnicze [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2022-01-03] (pol.).
  6. Krakowskie oficyny [online], www.tygodnikpowszechny.pl, 10 listopada 2016 [dostęp 2022-01-03] (pol.).
  7. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2022-01-04].
  8. DOM OD SERCA – Efekty akcji [online], www.kbprojekt.pl [dostęp 2022-01-04] (pol.).
  9. Postanowienie nr rej. 7/2017 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 stycznia 2017 r. o nadaniu orderów i odznaczeń [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2022-01-03].
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 kwietnia 2012 r. o nadaniu odznaczeń [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2022-01-03].
  11. Odznaczenia dla byłych działaczy Studenckiego Komitetu Solidarności i Niezależnego Zrzeszenia Studentów [online], Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 7 maja 2019 [dostęp 2022-01-03] (pol.).
  12. Stowarzyszenie Sieć Solidarności | Lista: Medale „Dziękujemy za wolność” [online], sss.net.pl [dostęp 2022-01-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • „Encyklopedia Solidarności. Opozycja w PRL 1976–1989” – wyd. Volumen, Warszawa 2010, s. 68
  • Kuta C., „Niecenzurowane” – wyd. IPN, Kraków 2019, passim
  • Głębocki H., Kasprzycki M. (red.), „Niezależne Zrzeszenie Studentów w Krakowie w latach 1980–1990. Wybór dokumentów, tom 1, 1980–1981” – wyd. Arcana, Kraków 2014, passim

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]