Krzysztof Kaliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Kaliński
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1956
Gdańsk

profesor nauk technicznych
Specjalność: mechanika, budowa i eksploatacja maszyn, automatyka i robotyka
Alma Mater

Politechnika Gdańska

Doktorat

29 czerwca 1988

Habilitacja

17 czerwca 2002

Profesura

12 listopada 2013

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Gdańska

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Krzysztof Jan Kaliński (ur. 14 stycznia 1956 w Gdańsku) – polski inżynier mechanik, profesor na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej[1], kierownik Katedry Mechaniki i Mechatroniki[2], prodziekan ds. nauki Wydziału Mechanicznego Politechniki Gdańskiej[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Politechnika Gdańska[edytuj | edytuj kod]

W 1980 ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Gdańskiej, specjalność Obrabiarki i Urządzenia Technologiczne. Od 1981 zawodowo związany z Politechniką Gdańską. W 1988 na Wydziale Budowy Maszyn obronił z wyróżnieniem pracę doktorską pt. Metoda elementów skończonych w obliczeniach drgań układów mechanicznych ze sprzężeniem zwrotnym”[1]. Od tego roku zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Mechaniki i Wytrzymałości Materiałów (od 2010 Katedra Mechaniki i Mechatroniki). W 2002 uzyskał na Wydziale Mechanicznym stopień doktora habilitowanego na podstawie wyróżnionej rozprawy habilitacyjnej pt. „Nadzorowanie drgań układów mechanicznych modelowanych dyskretnie[1]. Od 2005 zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W 2013 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych[3]. Od 2015 jest zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego, a od 2019 na stanowisku profesora. W latach 2005–2008 pełnił funkcję prodziekana ds. rozwoju dydaktyki Wydziału Mechanicznego Politechniki Gdańskiej[2]. Nadzorował uruchomienie na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej nowych kierunków studiów: Mechatronika I stopień (2006) i II stopień (2009-2010) oraz Zarządzanie i Inżynieria Produkcji I stopień (2006)[4]. Od 2016 jest prodziekanem ds. nauki Wydziału Mechanicznego Politechniki Gdańskiej[2].

Międzynarodowa działalność naukowo-dydaktyczna[edytuj | edytuj kod]

W latach 1989–1990 prowadził wykłady w Basrah University (Irak). Odbył wielomiesięczne wizyty naukowe, m.in. w Norhwestern University Evanston IL (USA), Ecole Nationale d’Ingénieurs de Metz (ENIM) (Francja) i London University Queen Mary & Westfield College (UK)[2][4].

Organizacje i towarzystwa naukowe[edytuj | edytuj kod]

Członek Sekcji Dynamiki Układów Komitetu Mechaniki PAN (od 2004) i Polskiego Komitetu Teorii Maszyn i Mechanizmów Komitetu Budowy Maszyn PAN (od 2007). Członek Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (od 2010) oraz zastępca Członka Zarządu Gdańskiego Oddziału PTMTiS (2013–2014). Ekspert Sekcji Mechatroniki Komitetu Budowy Maszyn PAN (od 2011) i Sekcji Teorii Maszyn i Mechanizmów Komitetu Budowy Maszyn PAN (od 2016)[4]. Od 2018 Członek Zespołu interdyscyplinarnego MNiSW do spraw projektów zgłoszonych w ramach programu Regionalna Inicjatywa Doskonałości[5][6].

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Zainteresowania i opracowania[edytuj | edytuj kod]

Zainteresowania naukowe prof. Kalińskiego dotyczą zaawansowanych zagadnień mechaniki teoretycznej i stosowanej w liniowych i nieliniowych układach ciągłych i dyskretnych, metody elementów skończonych w zastosowaniach inżynierii mechanicznej, teoretycznej eksperymentalnej i eksploatacyjnej analizy modalnej, technik modelowania i projektowania mechatronicznego, aktywnych i semiaktywnych metod redukcji drgań złożonych układów mechanicznych, dynamiki obrabiarek i procesów obróbkowych, nadzorowania procesów skrawania konwencjonalnego i szybkościowego przedmiotów mało- i wielkogabarytowych, dynamiki i sterowania kołowych robotów mobilnych i manipulatorów, dynamiki maszyn roboczych i środków transportu[2]. Bazują one w głównej mierze na autorskiej i sukcesywnie rozwijanej metodzie sterowania optymalnego przy energetycznym wskaźniku jakości[7]. W 2003 utworzył on zespół nadzorowania procesów dynamicznych[8], przemianowany w 2010 na Zespół Mechatroniki. Opracował ponad 250 publikacji (w tym 3 monografie, 83 rozdziały w monografiach, 13 artykułów z listy JCR o łącznym IF=26,117, 40 artykułów o zasięgu międzynarodowym, 13 redakcji wydań naukowych), 220 prac niepublikowanych oraz 7 patentów i zgłoszeń patentowych[4].

Rozwój kadry naukowej[edytuj | edytuj kod]

Promotor 5 doktorów, z których 1 jest doktorem habilitowanym[1]. Recenzent 9 prac doktorskich, 10 postępowań habilitacyjnych, 7 monografii habilitacyjnych, 4 wniosków o tytuł naukowy profesora i 2 wniosków w sprawie zatrudnienia na stanowisku profesora. Członek 14 komisji habilitacyjnych i kilkudziesięciu komisji doktorskich[4].

Był promotorem postępowania w sprawie nadania prof. dr. hab. inż. czł. koresp. PAN Janowi Awrejcewiczowi z Politechniki Łódzkiej tytułu i godności doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej (2019)[9].

Projekty badawcze i rozwojowe[edytuj | edytuj kod]

Kierownik 11 projektów badawczych i rozwojowych finansowanych ze środków KBN, MNiSW, NCN, NCBiR, 6 Programu Ramowego UE oraz funduszy strukturalnych[4].

Recenzje, działalność ekspercka[edytuj | edytuj kod]

Recenzent w prestiżowych czasopismach naukowych z listy JCR, m.in. Mechanical Systems and Signal Processing, Acta Mechanica Sinica, Sensors, Mechatronics, Archives of Civil and Mechanical Engineering, Journal of Low Frequency Noise Vibration and Active Control, Maintenance and Reliability. Niezależny ekspert w ocenie projektów w 5 i 6 Programie Ramowym UE (2003-2005), MNiI, MEiN, MNiSW (2003–2019), Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2011), NCBiR (2011–2016), PARP (2012–2013). Członek Korpusu Ekspertów NCN (od 2012). Recenzent w postępowaniu odwoławczym w CKds.SiT (2019)[4].

Konferencje międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Organizator konferencji międzynarodowych na Politechnice Gdańskiej: 80th Annual Gesellschaft für Angewandte Mathematik und Mechanik (GAMM) Meeting (2009)[10][11] i International Conference Mechatronics Ideas for Industrial Applications (2015)[12][13]. Współorganizator The 15th International Federation for the Promotion of Mechanism and Machine Science (IFToMM) w Krakowie (2019)[14].

Najważniejsze osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • Nadzorowanie drgań narzędzia podczas frezowania szybkościowego za pomocą ciągłej zmiany prędkości obrotowej wrzeciona (2005–2011)[15].
  • Nadzorowanie procesu frezowania przedmiotów podatnych z wykorzystaniem mapy optymalnych prędkości obrotowych wrzeciona (2008–2015)[7][16].
  • Projektowanie mechatroniczne systemu nadzorowania ruchu kołowych platform mobilnych z wykorzystaniem sterowania optymalnego przy energetycznym wskaźniku jakości (2008–2016)[7][13][17][18].
  • Projektowanie mechatroniczne w zastosowaniu do nadzorowania procesu frezowania przedmiotów podatnych z wykorzystaniem aktywnego sterowania optymalnego (2010–2014)[19][20].
  • Nadzorowanie procesów frezowania i wytaczania przedmiotów wielkogabarytowych z wykorzystaniem wirtualnego prototypowania wspomaganego eksperymentem (2016–2018)[4].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Medal Pamiątkowy Politechniki Gdańskiej (1980), Srebrny Krzyż Zasługi (2003)[21] i Medal Komisji Edukacji Narodowej (2006). Od 2008 Honorowy Ambasador Kongresów Polskich[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty, ma dwoje dzieci i wnuka[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Prof. Krzysztof Jan Kaliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-12-31].
  2. a b c d e f g prof. dr hab. inż. Krzysztof Kaliński [online], pg.edu.pl [dostęp 2019-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (pol.).
  3. M.P. z 2014 r. poz. 7
  4. a b c d e f g h i Kaliński Krzysztof [online], sites.google.com [dostęp 2019-12-31].
  5. Dz. Urzęd. MNiSW, Warszawa, dnia 1 sierpnia 2018 r., poz. 39.
  6. Dz. Urzęd. MNiSW, Warszawa, dnia 26 lutego 2019 r., poz. 19.
  7. a b c Kaliński K. J.: Nadzorowanie procesów dynamicznych w układach mechanicznych. Gdańsk: Wydaw. Polit. Gdańskiej 2012, 248 s. ISBN 978-83-7348-448-1.
  8. Kaliński K. J.: My w nauce. Nadzorowanie procesów dynamicznych. Pismo PG Nr 2 (luty) 2011, s. 15–17.
  9. Jan Awrejcewicz Doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej. Gdańsk: Politechnika Gdańska 2019, 52 s. ISBN 978-83-7348-781-9.
  10. Kaliński K.: 80th Annual GAMM Meeting Gdansk 2009 na Politechnice Gdańskiej. Pismo PG Nr 2 (luty) 2009, s. 9–11.
  11. Rundbrief GAMM 2/2009.
  12. Mechatronics: Ideas, Challenges, Solutions and Applications (editors: J. Awrejcewicz, K. J. Kaliński, R. Szewczyk, M. Kaliczyńska), Advances in Intelligent Systems and Computing 414. Springer International Publishing Switzerland 2016.
  13. a b Mechatronics 2016, Vol. 37 (30 JCR) „Theoretical and Applied Aspects of Modern Mechatronics. Guest editors: Jan Awrejcewicz and Krzysztof J. Kaliński.
  14. Home [online], 15th IFToMM World Congress [dostęp 2019-12-31] (pol.).
  15. Kaliński K. J., Galewski M.A.: Chatter vibration surveillance by the optimal-linear spindle speed control. Mechanical Systems and Signal Processing 2011, 25, 383-399.
  16. Kaliński K. J., Galewski M. A.: Optimal spindle speed determination for vibration reduction during ball-end milling of flexible details. International Journal of Machine Tools and Manufacture 2015, 92, 19-30.
  17. Kaliński K. J., Buchholz C.: Mechatronic design of strongly nonlinear systems on a basis of three wheeled mobile platform. Mechanical Systems and Signal Processing 2015, 52-53, 700-721.
  18. Kaliński K. J., Mazur M.: Optimal control of 2-wheeled mobile robot at energy performance index. Mechanical Systems and Signal Processing 2016, 70-71, 373-386.
  19. Chodnicki M., Kaliński K. J., Galewski M. A.: Vibration Surveillance During Milling of Flexible Details with the Use of Active Optimal Control. Journal of Low Frequency Noise Vibration and Active Control 2013, 32, 1&2, 145-156.
  20. Kaliński K. J., Galewski M. A.: Vibration surveillance supported by Hardware-In-the-Loop Simulation in milling flexible workpieces. Mechatronics 2014, 24, 1071-1082.
  21. M.P. z 2003 r. nr 51, poz. 794