Ksenofont (Trojepolski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ksenofont
Biskup kamieniecko-podolski i bracławski
ilustracja
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data urodzenia

1760

Data śmierci

4 maja 1834

Biskup kamieniecko-podolski i bracławski
Okres sprawowania

1821–1832

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

przed 1796

Diakonat

przed 1796

Prezbiterat

przed 1796

Chirotonia biskupia

15 stycznia 1800

Ksenofont, nazwisko świeckie Trojepolski (zm. 22 kwietnia?/4 maja 1834) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent seminarium duchownego w Siewsku, po ukończeniu nauki złożył wieczyste śluby mnisze i został prefektem tejże szkoły. W 1796 otrzymał godność archimandryty, został przełożonym monasteru Trójcy Świętej w Zieleńcu i katechetą w morskim korpusie szlacheckim. Po dwóch latach został przeniesiony do monasteru Przemienienia Pańskiego w Kazaniu i zatrudniony jako wykładowca Kazańskiej Akademii Duchownej. Rok później został jej rektorem, łącząc to stanowisko z godnością przełożonego monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Swijażsku[1].

15 stycznia 1800 miała miejsce jego chirotonia biskupia, po której został biskupem swijażskim, wikariuszem eparchii kazańskiej, jednak już w lutym tego samego roku został mianowany ordynariuszem eparchii włodzimierskiej i suzdalskiej. Urząd sprawował przez dwadzieścia jeden lat; w 1821 został przeniesiony na katedrę kamieniecko-podolską i bracławską. W 1832 odszedł w stan spoczynku, dwa lata później zmarł[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ксенофонт (Троепольский). [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].