Książę Kirkor
Książę Kirkor, znany również jak Kirkor lub hrabia Kirkor[1] – postać fikcyjna z dramatu Juliusza Słowackiego Balladyna z 1839 r.
Opis ogólny[edytuj | edytuj kod]
Kirkor jest zamożnym właścicielem zamku nad jeziorem Gopło. Szlachetny, szanuje prawo, szukający za radą pustelnika ubogiej; wiejskiej dziewczyny, którą mógłby pojąć za żonę. Kirkor stara się przywrócić tron Polski dla prawowitego władcy - Pustelnika (Popiel III)[2].
Po poznaniu Balladyny Kirkor bierze ją sobie za żonę - Balladyna zostaje księżną. Na jego nieszczęście Balladyna zawiązuje potajemny sojusz z von Kostrynem - dowódcą straży zamku, który wystąpił przeciwko Kirkorowi. Książę ginie podczas wielkiej bitwy z Kostrynem.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zespół redakcyjny Wydawnictwa GREG, Egzamin ósmoklasisty. Język polski. Repetytorium, ISBN 978-83-7517-450-2.
- ↑ Kirkor [online], encyklopedia.interia.pl [dostęp 2020-11-03] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Juliusz Słowacki: Balladyna.