Księga faktów
Księga faktów, właśc. Do początku: „Księga faktów”, ukr. Книга фактів – dokument opublikowany 6 lutego 2008 roku przez Służbę Bezpieczeństwa Ukrainy. Został przedstawiony jako kronika działań OUN-B od marca do września 1941 roku i dowód na brak udziału OUN-B w mordach dokonywanych wówczas na Żydach. Przez historyków Marco Carynnyka[1], Johna-Paula Himkę oraz Pera A. Rudlinga uznany za mistyfikację.
„Księga faktów” podaje informacje o tym, że OUN-B odmówiła Gestapo wzięcia udziału w pogromach lwowskich w 1941 roku. Analiza treści „Księgi faktów” skłoniła Pera Rudlinga do stwierdzenia, że dokument prawdopodobnie powstał dużo później. Per Anders Rudling wiąże powstanie Księgi z rozkazem Krajowego Prowodu OUN z października 1943 roku o preparowaniu dokumentów mających na celu zrzucenie odpowiedzialności za pogromy na Niemców i Polaków[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Історична напівправда гірша за одверту брехню, wywiad Marco Carynnyka dla LB.ua, 5.11.2009.
- ↑ Per A. Rudling, The OUN, the UPA and the Holocaust: A Study in the Manufacturing of Historical Myths, The Carl Beck Papers in Russian & East European Studies, No. 2107, November 2011, ISSN 0889-275X, s. 15, 29.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Per A. Rudling, The OUN, the UPA and the Holocaust: A Study in the Manufacturing of Historical Myths, The Carl Beck Papers in Russian & East European Studies, No. 2107, November 2011, ISSN 0889-275X wersja elektroniczna.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- John-Paul Himka: Falsifying World War II history in Ukraine. KyivPost, 2011-05-08. [dostęp 2012-09-10]. (ang.).
- „Księga faktów” na stronie Ambasady Ukrainy w Kanadzie. [dostęp 2011-11-19]. (ukr.).