Kuchnia baskijska
.jpg)
Kuchnia baskijska – tradycje kulinarne charakterystyczne dla Kraju Basków, zarówno w części hiszpańskiej, jak i francuskiej. Gastronomia jest dla Basków jednym z najważniejszych elementów tożsamości kulturowej[1]. Kuchnia baskijska opiera się zarówno na tradycyjnych potrawach przekazywanych z pokolenia na pokolenie w obrębie rodzin, jak i na innowacjach wprowadzanych przez działalność tzw. „towarzystw gastronomicznych” (txokos), zrzeszających wyłącznie mężczyzn. Charakterystyczne dla kuchni baskijskiej są rozmaite sosy, a także wykorzystanie ryb i owoców morza[2]. Inne potrawy bazują na pieczonych mięsach, przed deserem serwuje się lokalne sery.
Posiłki[edytuj | edytuj kod]
Zwyczajowo spożywa się trzy posiłki dziennie:
- gosari (śniadanie) godz. 7-10 - kawa i croissant;
- bazkari (obiad) godz. 13-15 - trzydaniowy, z winem, zakończony kawą
- afari (kolacja) godz. 20-22 - lekka (wędliny, ser, omlet itd)[3].
Napoje[edytuj | edytuj kod]
Do obiadu podaje się miejscowe wina (część winiarskiego obszaru Rioja znajduje się na terenie Kraju Basków). Do najsłynniejszych baskijskich win należy txakolina. Innym popularnym napojem jest cydr (sagardoa), produkowany zwłaszcza w okolicach miasta Donostia i podawany głównie w wyspecjalizowanych lokalach, zwanych sagardotegi.
Typowe dania[edytuj | edytuj kod]
- Merluza a la koskera - morszczuk smażony z czosnkiem i szparagami
- Bacalao a la viscaína - dorsz po biskajsku
- txangurru – potrawa z jeżokraba
- porrusalda – zupa porowa z ziemniakami
- pintxoak - drobne przekąski, lokalna odmiana tapas
- bacailaoa pil-pilean – dorsz w pikantnym sosie
- Txipiroak tintan - kałamarnice we własnym atramencie
- Intxaursaltsa - deser mleczno-orzechowy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Adam Skorupski: Przewodnik kulinarny Hiszpania. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2007. ISBN 978-83-7304-951-2.
- ↑ Jean-Charles Beaumont: Le Basque de poche. Assimil, 2007. ISBN 978-2-7005-0396-8.
- ↑ Alan R. King: Colloquial Basque. London, New York: Routledge, 1996. ISBN 0-415-12109-4.