Kulczyk siwoszyi
| Serinus canicollis[1] | |||
| (Swainson, 1838) | |||
.jpg) Samiec | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
kulczyk siwoszyi | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Kulczyk siwoszyi (Serinus canicollis)[4] – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae). Występuje w Afryce Południowej. Introdukowany na wyspy Mauritius (gdzie wyginął) i Reunion[2]. Nie jest zagrożony.
- Systematyka
- Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1838 roku William Swainson, nadając mu nazwę Crithagra canicollis. Jako miejsce typowe autor wskazał Afrykę[5][6], co w 1952 roku Vincent uściślił na Przylądek Dobrej Nadziei[5]. Obecnie gatunek umieszczany jest w rodzaju Serinus[2][4][5][7]. Dawniej takson ten łączono w jeden gatunek z S. flavivertex (kulczykiem złotawym)[2]. Obecnie wyróżnia się trzy podgatunki[2][7].
- Podgatunki i zasięg występowania
- Poszczególne podgatunki zamieszkują:
- S. c. griseitergum Clancey, 1967 – wschodnie Zimbabwe i zachodni Mozambik
- S. c. thompsonae Roberts, 1924 – północno-wschodnia i wschodnia RPA
- S. c. canicollis (Swainson, 1838) – południowo-wschodnia i południowa RPA
- Morfologia
- Długość ciała 11,5–14 cm; masa ciała 10–19,7 g[2].
- Ekologia
- Występuje w środowiskach trawiastych i sawannowych[3], także na obrzeżach i polanach lasów nizinnych i niżej położonych lasów górskich[2]. Jest to gatunek osiadły, częściowo migrujący lub koczowniczy[2]. Żywi się głównie miękkimi nasionami, w tym nasionami drzew, krzewów, małych roślin i traw; sporadycznie zjada też drobne owady[2]. Sezon lęgowy trwa głównie od sierpnia do lutego, czasami od grudnia do marca[2].
- Status
- IUCN uznaje kulczyka siwoszyjego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity lub lokalnie pospolity. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Serinus canicollis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Clement, P.: Cape Canary (Serinus canicollis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
- ↑ a b c Serinus canicollis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: FRINGILLIDAE Leach, 1819 - ŁUSZCZAKOWATE - FINCHES, EUPHONIAS AND HAWAIIAN HONEYCREEPERS (wersja: 2019-05-02). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-10-29].
- ↑ a b c D. Lepage: Cape Canary Serinus canicollis. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
- ↑ W. Swainson, Animals in Menageries, Londyn 1838 (The Cabinet Cyclopedia), s. 317 (ang.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).