Kupiuka paulista
| Kupiuka paulista | |
| Ruiz, 2010 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Kupiuka paulista |
Kupiuka paulista – gatunek pająka z rodziny skakunowatych i podrodziny Heliophaninae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2010 roku przez Gustava R.S. Ruiza[1][2] na łamach „Zootaxa”. Jako lokalizację typową wskazano Usina Hidrelétrica Sérgio Motta w gminie Presidente Epitácio w brazylijskim stanie São Paulo. Epitet gatunkowy pochodzi od nazwy stanu[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Holotypowy samiec ma ciało długości 3,8 mm przy karapaksie długości 1,55 mm, szerokości 1 mm i wysokości 0,55 mm. Karapaks jest ciemnobrązowy z wąskim paskiem białych łusek na brzegach. Nadustek porastają białe łuski. Barwa szczękoczułków, zaokrąglonych szczęk, wargi dolnej i sternum jest ciemnobrązowa. Nogogłaszczki są ciemnobrązowe. Odnóża są żółte z ciemnobrązowymi bokami ud, rzepek dwóch początkowych par oraz bokami goleni i nadstopii pary trzeciej i czwartej, a także czarnymi udami pary trzeciej i czwartej. Kolejność ich par od najdłuższej do najkrótszej to IV, I, III, II. Wierzch opistosomy (odwłoka) jest ciemnobrązowy z dwoma jasnymi paskami poprzecznymi – przednim i środkowym, spód zaś kremowy. Kądziołki przędne samca są żółto ubarwione[2].
Nogogłaszczki samca mają krótką i cienką apofizę retrolateralną goleni, wystającą część tylną tegulum oraz zakrzywiony daleko od tegulum embolus[2].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek neotropikalny, południowoamerykański, endemiczny dla stanu São Paulo w Brazylii[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Norman I. Platnick: Gen. Kupiuka Ruiz, 2010. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. [dostęp 2024-02-07].
- ↑ a b c d e Gustavo Rodrigo Sanchez Ruiz. Proposal of Kupiuka and Plesiopiuka, two new genera of jumping spiders from Brazil (Araneae: Salticidae: Heliophaninae). „Zootaxa”. 2630, s. 57-68, 2010. DOI: 10.11646/zootaxa.2630.1.3.