Lactarius ruginosus
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Lactarius ruginosus |
| Nazwa systematyczna | |
| Lactarius ruginosus Romagn. Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 72: 340 (1957) [1956] | |
Lactarius ruginosus Romagn. – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1957 r. Henri Charles Louis Romagnesi w lesie pod bukami i nadana przez niego nazwa naukowa jest aktualna[1]. Synonim: Lactarius ruginosus f. obscurus Bon 1980[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 4–8(10) cm, z garbem, w stanie dojrzałym płaski z wgłębieniem na środku, nieregularnie pofałdowany z podwiniętym i promieniście karbowanym brzegiem. Powierzchnia delikatnie aksamitna, mleczno-kawowo-brązowa, szaro-brązowa, na brzegu jaśniejsza[3].
Przyrośnięte i nieco zbiegające z ząbkiem, rzadkie, początkowo białawe, później bladokremowe do pomarańczowoochrowych[3].
Walcowaty, watowaty, biały[3].
Biały, jędrny, kruchy, po 5–10 minutach zmieniający się na różowy do czerwonawego, po zestarzeniu na ochrowo-brązowy. Mleczko białe, o łagodnym smaku, słabo wydzielające się, ciągnące w dotyku elastyczne nici[3].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki ciemno szeroko eliptyczne, ochroworóżowe do ochrowożółtych, 7,5–8,0 µm[3].
- Gatunki podobne
Wśród gatunków występujących w Polsce podobne są: mleczajowiec biel (Lactifluus piperatus), mleczajowiec chrząstka (Lactifluus vellereus), mleczaj moszczobarwny (Lactarius musteus), mleczajowiec zieleniejący (Lactifluus glaucescens), mleczaj bezstrefowy (Lactarius azonites)[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znane są jego stanowiska głównie w Europie, poza nią podano tylko nieliczne w Ameryce Północnej[4]. Jest rzadki[3]. W Polsce do 2003 r. gatunek ten był nieznany[5], w 2019 r. podano jego stanowisko w Puszczy Białowieskiej[6]. Bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].
Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje w lasach liściastych z takimi drzewami jak buk, grab, dąb, leszczyna, brzoza. Owocniki pojawiają się od wczesnego lata do jesieni[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-04-18] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-04-18] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Kerbrandiger Korallenmilchling, Heller Korallenmilchling, Weitblättriger Korallenmilchling [online], 123Pilzsuche [dostęp 2023-04-18] (niem.).
- ↑ Występowanie Lactarius ruginosus na świecie (mapa) [online], grzyby.pl [dostęp 2023-04-18] (pol.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Błażej Gierczyk i inni, XXI Wystawa grzybów Puszczy Białowieskiej. Materiały do poznania mykobioty Puszczy Białowieskiej, „Przegląd Przyrodniczy”, 26 (3), 2015, s. 10–50 [dostęp 2023-04-19].
- ↑ Aktualne stanowiska Lactarius ruginosus w Polsce [online], gbif.org [dostęp 2023-04-18] (ang.).