Lasówka barbudzka
| Setophaga subita[1] | |||
| (Riley, 1904) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
lasówka barbudzka | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Lasówka barbudzka[3] (Setophaga subita) – gatunek małego ptaka z rodziny lasówek (Parulidae). Endemiczny dla wyspy Barbuda z archipelagu Małych Antyli; narażony na wyginięcie[2]. Na wyspie nazywana Christmas Bird[4].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek został w 2000 roku wydzielony przez American Ornithologists’ Union z lasówki żółtobrzuchej (D. adelaidae), z której została także wydzielona lasówka żółtobrewa (D. delicata)[5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała wynosi 12–13,5 cm, a masa ciała 5,3–8 g[6]. W pierwszym opisie gatunku, pochodzącym z 1904 roku, zostały podane następujące wymiary: długość skrzydła – 50,5 mm, ogona – 45,5 mm, dzioba – 10,5 mm, skoku – 18,5 mm, a środkowego palca – 10 mm. Wierzch głowy, boki szyi, kuper i pokrywy nadogonowe szare. Zgięcia skrzydeł brązowe. Skrzydła czarne z szarymi brzegami piór. Sterówki czarne, dwie najbardziej zewnętrzne z obu stron ogona posiadają białą plamę, niesięgającą jednak końca piór. Czoło, broda, gardło i cały spód ciała cytrynowożółty[7].
Zasięg występowania, środowisko[edytuj | edytuj kod]
Endemiczna dla wyspy Barbuda, jej zasięg występowania to około 220 km². Z nieznanych przyczyn mniej pospolita we wschodniej części wyspy. Zasiedla większość typów siedlisk na wyspie, ale preferuje suche zarośla i suche lasy, zwłaszcza z wyższym baldachimem. Toleruje znaczny poziom degradacji siedlisk, z powodzeniem przystosowała się też do wypasu bydła i kóz w swoim zasięgu[8].
Zachowanie[edytuj | edytuj kod]
W trzech zbadanych w 1935 roku żołądkach 97% stanowiły owady, z czego 65% – motyle, prócz tego muchówki, ćmy z rodziny omacnicowatych oraz żuki. Brak szczegółowych danych o rozrodzie. Między styczniem a marcem 2009 roku widziano cztery ptaki wyglądające na zajmujące się lęgami. W lipcu 2009 roku widziano parę ptaków karmiącą młodego[6].
Status[edytuj | edytuj kod]
IUCN od 2020 roku uznaje lasówkę barbudzką za gatunek narażony (VU, Vulnerable); wcześniej, od 2002 roku klasyfikowano ją jako gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened). Liczebność populacji szacuje się na około 600–1700 dorosłych osobników. BirdLife International ocenia trend populacji jako spadkowy. Główne zagrożenie dla gatunku to postępująca utrata i degradacja siedlisk[2][8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Setophaga subita, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Setophaga subita, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Parulidae Wetmore, Friedmann, Lincoln, Miller,AH, Peters,JL, van Rossem, Van Tyne & Zimmer,JT, 1947 (1831) - lasówki - New World wood warblers (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-20].
- ↑ The Barbua Warbler. Antigua Observer Newspaper, 2011. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-28)].
- ↑ American Ornithologists' Union. AOU Check-list Supplement. „The Auk”. 117, 2000.
- ↑ a b A.W. Diamond: Barbuda Warbler. The Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2013-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ J.H. Riley. Catalogue of a Collection of Birds from Barbuda and Antigua, British West Indies. „Smithsonian miscellaneous collections”. 47, s. 289, 1905. Smithsonian Institution.
- ↑ a b Species factsheet: Setophaga subita. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-01-20]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).