Latarnia Morska Arctowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Latarnia Morska Arctowski
Ilustracja
Terytorium

 Antarktyka

Wysokość wieży

6,00[1] m

Wysokość światła

20,00[1] m n.p.m.

Zasięg światła

8[1] Mm

Charakterystyka światła

Blaskowe
Okres: 9,0 s
Blask: 3,0 s
Przerwa: 6,0 s

Data budowy

1977–1978

Data uruchomienia

16 marca 1978

Administrator

Polska Stacja Antarktyczna

Położenie na mapie Wyspy Króla Jerzego
Mapa konturowa Wyspy Króla Jerzego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Arctowski”
Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Arctowski”
Położenie na mapie Szetlandów Południowych
Mapa konturowa Szetlandów Południowych, w centrum znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Arctowski”
Ziemia62°09′32,4″S 58°28′01,2″W/-62,159000 -58,467000

Latarnia Morska Arctowskilatarnia morska Polskiej Stacji Antarktycznej im. Henryka Arctowskiego, położona na Wyspie Króla Jerzego[1] w Antarktyce na Skałce Latarnia (ang. Latarnia Rock) – wysokim bazaltowym bloku skalnym około 220 metrów na wschód od zabudowań stacji na cyplu u wybrzeży Zatoki Admiralicji. Na zatoce, w bezpośrednim sąsiedztwie latarni, leży grupa skał zwana Przylądkiem Kormoranów. Latarnia ułatwiająca nawigację świeci całą dobę, jest zasilana agregatem[1].

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Latarnię rozpoczęto budować w grudniu 1977 roku[1], a oddano do użytku 16 marca 1978 roku[1]. W 2006 roku latarnię wyremontowano i zmieniono oryginalne malowanie na dwa pasy – biały na górze i czerwony na dole a na nich czarny, pionowy napis „ARCTOWSKI”.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Apoloniusz Łysejko: Polskie latarnie morskie. Wrocław: „ZET”, 1998, s. 46. ISBN 83-86736-88-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]