Latarnia Morska Arctowski
Terytorium | |
---|---|
Wysokość wieży |
6,00[1] m |
Wysokość światła |
20,00[1] m n.p.m. |
Zasięg światła | |
Charakterystyka światła |
Blaskowe |
Data budowy |
1977–1978 |
Data uruchomienia |
16 marca 1978 |
Administrator | |
Położenie na mapie Wyspy Króla Jerzego | |
Położenie na mapie Antarktyki | |
Położenie na mapie Szetlandów Południowych | |
62°09′32,4″S 58°28′01,2″W/-62,159000 -58,467000 |
Latarnia Morska Arctowski – latarnia morska Polskiej Stacji Antarktycznej im. Henryka Arctowskiego, położona na Wyspie Króla Jerzego[1] w Antarktyce na Skałce Latarnia (ang. Latarnia Rock) – wysokim bazaltowym bloku skalnym około 220 metrów na wschód od zabudowań stacji na cyplu u wybrzeży Zatoki Admiralicji. Na zatoce, w bezpośrednim sąsiedztwie latarni, leży grupa skał zwana Przylądkiem Kormoranów. Latarnia ułatwiająca nawigację świeci całą dobę, jest zasilana agregatem[1].
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
- Położenie: 62°09'32" S 58°28'01" W
- Wysokość wieży: 6,00 m[1]
- Wysokość światła: 20,00 m n.p.m.[1]
- Zasięg światła: 8 Mm[1]
- Charakterystyka światła: Blaskowe
- Okres: 9,0 s
- Blask: 3,0 s
- Przerwa: 6,0 s
Historia[edytuj | edytuj kod]
Latarnię rozpoczęto budować w grudniu 1977 roku[1], a oddano do użytku 16 marca 1978 roku[1]. W 2006 roku latarnię wyremontowano i zmieniono oryginalne malowanie na dwa pasy – biały na górze i czerwony na dole a na nich czarny, pionowy napis „ARCTOWSKI”.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Widok ze stoku Hala na Polską Stację Antarktyczną im. Henryka Arctowskiego
-
Chmury soczewkowate nad Polską Stacją Antarktyczną im. Henryka Arctowskiego
-
Wygląd latarni do roku 2006
-
Latarnia w Parku Miniatur Latarni Morskich w Niechorzu
-
Położenie latarni na mapie Polskiej Stacji Antarktycznej im. Henryka Arctowskiego