Latarnia lotnicza

Latarnia lotnicza – lotnicze światło naziemne pomocne w nocnej nawigacji lotniczej. Latarnie lotnicze miały najczęściej formę niezbyt wysokich wież stalowych (od kilku do kilkunastu metrów wysokości) z umieszczonym na szczycie źródłem światła. Latarnie emitowały światło stałe lub przerywane. Pojawiły się w latach dwudziestych i trzydziestych XX w. Obecnie nie są już praktycznie stosowane, zastąpione zostały radiolatarniami lotniczymi.

Latarnie lotnicze służyły do oznakowywania ważnych dla załóg miejsc (np. lotnisk). Wyznaczano nimi także całe trasy lotnicze budując je co 20 – 30 km. W ten sposób wyznakowano m.in. trasę z Berlina do Królewca.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Domański: 1000 słów o samolocie i lotnictwie, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1974