Lazy Jones
| Wydawca |
Terminal Software |
|---|---|
| Projektant | |
| Główny programista |
David Whittaker[1] |
| Kompozytor |
David Whittaker[1] |
| Data wydania | |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Język |
angielski |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | |
| Nośniki | |
| Kontrolery | |
| Odbiór gry | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
Lazy Jones – komputerowa gra zręcznościowa stworzona przez Davida Whittakera, a wydana przez Terminal Software w 1984 roku na komputery Commodore 64, ZX Spectrum i MSX.
Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]
W Lazy Jones gracz steruje tytułowym leniwym pracownikiem personelu sprzątającego, który porusza się po trzypiętrowym hotelu. Zadaniem gracza jest unikanie menadżera hotelu, wózka[2] oraz ducha poprzedniego menadżera[3]. Gracz w celu uniknięcia straty życia może nad nimi przeskakiwać, przemieszczać się między piętrami przy pomocy windy lub chować się w pokojach. W grze jest 18 takich pokoi. W piętnastu z nich znajdują się komputery, na których można zagrać w jedną z 15 minigier[2] w stylu arcade. Są to zmodyfikowane wersje takich tytułów jak: Space Invaders, Breakout[6], Frogger, czy Pong[7]. Każda minigra ma określony czas przeznaczony na grę – po tym, jak się skończy lub też w przypadku utraty życia w minigrze, bohater opuszcza pokój i nie może do niego ponownie wejść. Po zaliczeniu wszystkich pokoi gracz zaczyna od początku ze zwiększonym poziomem trudności – wzrasta tempo. Celem gry jest zdobywanie punktów w minigrach, które sumują się na łączny wynik gracza[4].
Muzyka[edytuj | edytuj kod]
Ścieżka dźwiękowa gry zawiera fragmenty takich utworów jak „99 Luftballons” niemieckiej wokalistki Neny, „Fade to Gray” zespołu Visage, czy „Living on the Ceiling” grupy Blancmange[2].
Prawa do oryginalnej muzyki z jednej z minigier pt. Star Dust zostały odkupione od Davida Whittakera przez Floriana Senftera z Zombie Nation za niewiadomą kwotę i wykorzystane jako główny motyw utworu „Kernkraft 400”[9]. Singel zdobył wysokie miejsca na listach przebojów m.in. na brytyjskim Singles Top 100 w 2000 roku, gdzie dotarł do 2. miejsca[10]. Jest też jednym z najbardziej rozpoznawalnych przedstawicieli muzyki techno/elektronicznej i grany jest m.in. na stadionach podczas imprez sportowych[11].
Temat przewodni gry był też inspiracją do stworzenia utworu „Lazy Lace”, który był początkiem kariery szwedzkiego DJ-a Avicii[12].
Odbiór gry[edytuj | edytuj kod]
Recenzent „Commodore Horizons” stwierdził w 1984 roku, że gra ma bardzo dobry stosunek ceny do jakości i jest jedną z najoryginalniejszych, jakie widział do tej pory[2]. Miesięcznik „Personal Computer Games” przyznał grze wyróżnienie PCG HIT. W uzasadnieniu Richard Patey napisał, iż gra jest ożywczo zabawna, efekty dźwiękowe są interesujące, a małoekranowa grafika w trakcie rozgrywania minigier jest piękna[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Lazy Jones. gamebase64.com. [dostęp 2014-10-01]. (ang.).
- ↑ a b c d e Living on the ceiling. „Commodore Horizons”, s. 33, listopad 1984. ISSN 0265-4164. (ang.).
- ↑ a b Lazy Jones. „Commodore User”, s. 70, grudzień 1984. ISSN 0265-721X. (ang.).
- ↑ a b Lazy Jones Commodore 64. „Home Computing Weekly”, s. 20, 16-22 października 1984. (ang.).
- ↑ Lazy Jones. „Sinclair User”, s. 26, kwiecień 1985. ISSN 0262-5458. (ang.).
- ↑ a b c d Lazy Jones. „Personal Computer Games”, s. 82, 83, grudzień 1984. (ang.).
- ↑ a b Lazy Jones. „TV Gamer”, s. 50, 51, grudzień 1984. (ang.).
- ↑ Lazy Jones. „Crash”, s. 12, marzec 1985. ISSN 0954-8661. (ang.).
- ↑ OK COMPUTER!. nme.com. [dostęp 2014-10-01]. (ang.).
- ↑ Zombie Nation – Kernkraft 400. chartstats.com. [dostęp 2014-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Stadionhymne mit Nebenwirkungen. Süddeutsche.de, 2012-12-10. [dostęp 2014-10-01]. (niem.).
- ↑ SIR REAL, Exclusive B&S Interview with Avicii [online], 16 listopada 2011 [dostęp 2024-01-18].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Lazy Jones. lemon64.com. [dostęp 2022-12-22]. (ang.).