Leo Baeck

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leo Baeck
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 maja 1873
Leszno

Data i miejsce śmierci

2 listopada 1956
Londyn

Zawód, zajęcie

rabin

Leo Baeck (wym. MAF: [ˌleːo ˈbɛk], posłuchaj; ur. 23 maja 1873 w Lesznie, zm. 2 listopada 1956 w Londynie) – niemiecki rabin, naukowiec, jeden z liderów judaizmu liberalnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 23 maja 1873 roku w Lesznie (wówczas Lissa w rejencji poznańskiej w Niemczech). Swoją edukację rozpoczął w Gimnazjum im. Jana Amosa Komeńskiego w Lesznie, gdzie w 1891 uzyskał świadectwo maturalne. W latach 1891-1894 studiował we wrocławskim Żydowskim Seminarium Teologicznym[1], a następnie karierę naukową kontynuował jako wykładowca w Wyższym Instytucie Badań Żydowskich w Berlinie. W 1897 roku otrzymał stanowisko rabina przy nowo wybudowanej Nowej Synagodze w Opolu, które złożył w 1907 roku. Następnie w latach 1907–1912 pracował jako rabin w Düsseldorfie.

W 1905 roku Baeck opublikował pracę Istota judaizmu w odpowiedzi na publikację Adolfa Harnacka Istota chrześcijaństwa. Podczas I wojny światowej rabin Baeck pracował jako kapelan – rabin polowy (Feldrabbin) - w Armii Cesarstwa Niemieckiego. W 1933 roku, po dojściu nazistów do władzy, Leo Baeck zaczął bronić żydowskiej mniejszości w Niemczech jako prezydent Reichsvertretung der Deutschen Juden, które reprezentowało Żydów na arenie narodowej.

W 1943 roku został deportowany do obozu Theresienstadt, gdzie został wyznaczony na honorowego prezydenta Ältestenrat (pol. Rada Starszych). Przez dłuższy czas liczne instytucje amerykańskie chciały pomóc Baeckowi w ucieczce z obozu i oferowały pomoc w emigracji do USA. Rabin odmówił rezygnacji z funkcji prezydenta Rady Starszych i odrzucił propozycję ucieczki z obozu.

Po zakończeniu wojny Baeck wyjechał do Londynu i wykładał w Hebrajskiej Unii Uczelni w Ameryce. W międzyczasie objął stanowisko prezesa Światowej Unii dla Judaizmu Postępowego. W Londynie opublikował swoją drugą wielką pracę Ci ludzie Izraela, którą częściowo napisał w obozie Theresienstadt.

Leo Baeck zmarł 2 listopada 1956 w Londynie. Został pochowany na cmentarzu żydowskim w Golders Green w Londynie. Na jego cześć nazwano liczne uczelnie żydowskie oraz asteroidę (100047) Leobaeck.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 51.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Różanowski. Leo Baeck 1873–1956. „Zbliżenia Polska-Niemcy”. 2 (29)/2001, s. 47, 2001. Wrocław. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Leo Baeck College – szkoła rabinacka w Londynie: strona oficjalna. [dostęp 2011-04-17]. (ang.).
  • Instytut Jerozolimski Leo Baecka: strona oficjalna. [dostęp 2011-04-17]. (ang.).
  • Instytut Londyński Leo Baecka: strona oficjalna. [dostęp 2011-04-17]. (ang.).
  • Instytut Nowojorski Leo Baecka: strona oficjalna. [dostęp 2011-04-17]. (ang.).