Leon Kunicki (pisarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Kunicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1828
Siedliszcze nad Bugiem

Data i miejsce śmierci

8 stycznia 1873
Warszawa

Miejsce spoczynku

Uhrusk

Zawód, zajęcie

pisarz, rysownik

Rodzice

Marek i Wiktoria z domu Świeszewska

Małżeństwo

Ewelina Marianna Drohojowska

Dzieci

Zofia, Janina, Stanisław

Leon Kunicki (ur. 28 czerwca 1828 w Siedliszczach nad Bugiem, zm. 8 stycznia 1873 w Warszawie) – polski pisarz i rysownik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Tableau zmarłych pracowników Tygodnika Illustrowanego, 1878

Urodził się w rodzinnym majątku w Siedliszczach nad Bugiem w domu Marka i Wiktorii ze Świeszewskich. Pobierał nauki w warszawskim gimnazjum. Przez pewien czas pracował w banku polskim ale ostatecznie wrócił do rodzinnego majątku.

Tworzył rysunki i powiastki zamieszczane w różnych czasopismach: Tygodnik Ilustrowany, Kłosy, Wieniec.

Poza tym opublikował:

  • Dwory i dworki, szkic do powieści, Warszawa, 1851,
  • Krajowe obrazki i zarysy, Wilno,
  • Nadbuźne obrazy i powieści, Warszawa tomów 3,
  • Iwanko, powieść, Warszawa

Żonaty z Eweliną Marianną z Drohojewskich, z którą miał trójkę dzieci. Po śmierci żony i dwójki dzieci, załamany zmarł w Warszawie dnia 8 stycznia 1873, pochowany został na cmentarzu w Uhrusku nad Bugiem.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Leon Kunicki. „Tygodnik Ilustrowany”. XI (265), s. 1, 1873.01.25. [dostęp 2021-01-06]. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]