Leon Miodoński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Miodoński
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1960[1]

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: filozofia niemiecka, filozofia religii, filozofia romantyzmu, filozofia Schopenhawera, idealizm niemiecki[2]
Doktorat

29 kwietnia 1994[2]

Habilitacja

1 czerwca 2001[2]

Leon Tomasz Miodoński (ur. 1960) – polski filozof, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny i dyrektor Instytutu Filozofii Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

29 kwietnia 1994 obronił pracę doktorską Filozofia religii Arthura Schopenhauera, 1 czerwca 2001 habilitował się na podstawie dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Całość jako paradygmat rozumienia świata w myśli niemieckiej przełomu romantycznego. Analiza wybranych problemów[2]. Otrzymał nominację profesorską[2].

Został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego, oraz dyrektora w Instytucie Filozofii na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego[2].

Piastuje funkcję kierownika w Zakładzie Filozofii Niemieckiej, a także w Pracowni Badań nad Dziejami Filozofii na Śląsku[3].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 1995: Świat jako wola i przedstawienie. T. 1[1]
  • 1999: Religia, filozofia i polityka w myśli niemieckiej przełomu XVIII i XIX wieku : zarys problemu[1]
  • 2001: Wolność człowieka i Bóg[1]
  • 2005: Świadomość czasu i narodziny historiozofii[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Miodoński, Leon (1960- ). katalogi.bn.org.pl. [dostęp 2020-01-02].
  2. a b c d e f g Dr hab. Leon Tomasz Miodoński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-01-02].
  3. dr hab. prof. nadzw. UWr Leon Miodoński. www.filozofia.uni.wroc.pl. [dostęp 2020-01-02].