Leon Tornikes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Tornikes atakuje Konstantynopol

Leon Tornikes (grec. Λέων Τορνίκιος, zm. 2 grudnia 1047) – wódz i uzurpator bizantyński w 1047 roku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako strateg kierował jednym z temów armeńskich. W 1047 stanął na czele buntu w Adrianopolu, po czym ruszył na Konstantynopol. Brak zdecydowania uniemożliwił mu zdobycie miasta. Jego armia uległa rozkładowi. Został ujęty i oślepiony a następnie stracony, w stolicy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]