Leonard Lorentowicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Leonard Lorentowicz (ur. 16 marca 1871 w Pabianicach, zm. 30 października 1951 w Ciechocinku) – polski ginekolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, twórca i prezes Towarzystwa Przyjaciół Ciechocinka[1][2].

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum w Piotrkowie. Studiował medycynę na uniwersytetach w Warszawie (1890-1894) i Juriewie (1895-1897). Dyplom lekarza uzyskał w 1897 r.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W latach 1897-1900 pracował w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie. Następnie (lata 1901-1902) zdobywał doświadczenie klinikach zagranicznych (Francja, Austro-Węgry i Niemcy). W 1905 r. uczestniczył w wojnie rosyjsko-japońskiej jako lekarz wojskowy.  Od 1906 r. pracował w klinikach Uniwersytetu Warszawskiego oraz w Szpitalu św. Ducha. W tym okresie zasłużył się jako organizator kursów anatomopatologicznych dla młodych lekarzy oraz pierwszych w zaborze rosyjskim bibliotek szpitalnych dla chorych. Pracował w klinikach Uniwersytetu Warszawskiego, jako ordynator kliniki chirurgicznej (1909-1912) a następnie ginekologicznej (1913-1914). W okresie I wojny światowej  służył w armii rosyjskiej jako ordynator szpitala wojskowego i lekarz pułkowy oraz działał społecznie jako prezes Związku Wojskowych Polaków w Borysowie (1917). Po zakończeniu wojny pracował ponownie w Szpitalu Św. Ducha w Warszawie oraz w Klinice Ginekologiczno-Położniczej Uniwersytetu Warszawskiego jako kierownik pracowni naukowej. Uzyskał kolejno tytuły: doktora (1922), docenta (1923) i profesora Uniwersytetu Warszawskiego (1935). W okresie II wojny światowej przebywał w Warszawie, pracując jako lekarz oraz kształcąc lekarzy na tajnych kompletach[1][2].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • O niepłodności kobiecej (1920)
  • O sposobach zapobiegania ciąży (1933)
  • Zagadnienie bólu w ginekologji : podstawy anatomiczne i leczenie (1935)
  • W sprawie patogenezy gruczolistości śródmacicznej w jamie otrzewnej (endometriosis peritonealis) (1937)
  • Krwawienia ginekologiczne (1938)
  • Położnictwo i choroby kobiece (1948, praca zbiorowa)

Leonard Lorentowicz był twórcą i redaktorem wydawanego od 1922 r. czasopisma „Ginekologia Polska”.

Działalność na rzecz Ciechocinka[edytuj | edytuj kod]

Począwszy od 1906 r. w okresach letnich Leonard Lorentowicz pracował  w Ciechocinku jako lekarz uzdrowiskowy i znacznie przyczynił się do rozwoju balneoterapii. Był inicjatorem utworzenia Towarzystwa Przyjaciół Ciechocinka (1906). Do jego pierwszych osiągnięć należała m.in. organizacja Pierwszej Krajowej Wystawy Zdrojowej o tematyce balneologicznej, organizacja czytelni i zapoczątkowanie wydawania czasopisma „Zdrój Ciechociński” (we współpracy z Julianem Bandrowskim). Zainicjował powstanie Muzeum Ziemi Kujawskiej (we współpracy z Kazimierzem Ruppertem). Po wybuchu I wojny światowej Leonard Lorentowicz został wybrany prezesem Komitetu Obywatelskiego Ciechocinka (pełnił tę funkcję do chwili powołania go do wojska). W okresie międzywojennym (lata 1924-1939) był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Ciechocinka. W 1928 r. wspólnie z Edwardem Lothem i Janem Szmurłą stworzył Stowarzyszenie Lekarzy Zdrojowych. Był zaangażowany w budowę pomników: Stanisława Staszica i Romualda Traugutta w Ciechocinku. Po zakończeniu II wojny światowej organizował nowe Towarzystwo Lekarzy do czasu, aż ten obszar został przejęty przez rząd Polski Ludowej. Następnie pracował w Ciechocinku jako konsultant kliniki Uniwersytetu Warszawskiego i zakładach ZUS i Poradni Zdrojowej. W 1949 r. otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Ciechocinka[1][2][3].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze znanej w Pabianicach rodziny Lorentowiczów. Jednym z jego braci był krytyk teatralny i dyrektor teatrów Jan Lorentowicz[4].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • imieniem Profesora Lorentowicza nazwano jedną z ulic w Ciechocinku[5]
  • na cześć Leonarda Lorentowicza nazwane zostały nagrody przyznawane osobom zasłużonym dla Ciechocinka: Medal im. Prof. Leonarda Lorentowicza (przyznawany od 1986) oraz Statuetka „Leonarda” (przyznawana od 2006)[6][7][8]
  • w 2020 r. zarejestrowana została Fundacja „Przy Kobiecie” im. Leonarda Lorentowicza w Bydgoszczy[9][10][11]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Lorentowicz Leonard [LS: Liorentovič; Ciechocinek: błędnie Lenartowicz], [w:] Grzegorz Błaszczyk, Dorpatczycy : polscy studenci na Uniwersytecie Dorpackim w latach 1802-1918 i ich dalsze losy : słownik biograficzny. T. 2, I-M, Poznań: Wydawnictwo Naukowe FNCE, 2022, S. 451-453, ISBN 978-83-67372-46-6.
  2. ↑ a b c Marian Gawinecki, Leonard Lorentowicz, „Zdrój Ciechociński” (1), 2006, s. 18-19 [dostęp 2023-11-28].
  3. ↑ Adam Czajka, Włodzimierz Gerko, 80 lat Towarzystwa Przyjaciół Ciechocinka, „Jantarowe Szlaki” (nr 1), Bałtycka Biblioteka Cyfrowa, 1986, s. 52-55 [dostęp 2023-11-29].
  4. ↑ Michał Jacek Lorentowicz, Rodzina Prof. Leonarda Lorentowicza [online], Maria Lorentowicz-Zagalak, 19 marca 2016 [dostęp 2023-11-28].
  5. ↑ Wykaz ulic w miejscowości Ciechocinek [online], Live City Mapa Polski (wykazy ulic) [dostęp 2023-11-28].
  6. ↑ ), Ciechocinek. Wręczono Medale im. prof. Leonarda Lorentowicza [online], Pomorska.pl, 9 listopada 2010 [dostęp 2023-11-28].
  7. ↑ Wojciech Krzysztof Jankowski, W hołdzie papieżowi [online], Przewodnik Katolicki [dostęp 2023-11-28].
  8. ↑ Wręczenie medali im. Leonarda Lorentowicza [online], Ciechocinek.pl, 9 listopada 2019 [dostęp 2023-11-28].
  9. ↑ Nasz patron [online], Fundacja Przy Kobiecie im. Prof. Leonarda Lorentowicza [dostęp 2023-11-28].
  10. ↑ Fundacja "Przy Kobiecie" im. Prof. Leonarda Lorentowicza [online], Rejestr.io [dostęp 2023-11-28].
  11. ↑ Dorota Witt, W Bydgoszczy powstała Fundacja "Przy Kobiecie". Stoją za nią doula i lekarka. [online], Express Bydgoski, 14 października 2021 [dostęp 2023-11-28].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leonard_Lorentowicz&oldid=71970324”