Leonard Palczyński
 podpułkownik
| |
| Data urodzenia |
7 lutego 1895 |
|---|---|
| Data śmierci |
6 marca 1988 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Leonard Palczyński (ur. 7 lutego 1895, zm. 6 marca 1988) – podpułkownik Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził 7 lutego 1895. Po wybuchu I wojny światowej służył w Legionach Polskich w II Brygadzie[1]. Ukończył studia z tytułem magistra farmacji[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów administracji dział sanitarny (później grupa oficerów administracji sanitarnych).
W latach 20. służył w 6 Okręgowym Szefostwie Sanitarnym Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie, pozostając oficerem nadetatowym 6 Batalionu Sanitarnego[2][3][4]. W 1932 służył w Szpitalu Okręgowym nr 6 we Lwowie[5]. Następnie został przeniesiony z korpusu oficerów administracji do korpusu oficerów sanitarnych. W 1934 roku został przeniesiony do Szefostwa Sanitarnego Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie na stanowisko kierownika referatu[6]. W marcu 1939 odbywał praktykę szpitalną w 6 Szpitalu Okręgowym we Lwowie[7]. W tym czasie, w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 zajmował 1. lokatę w korpusie oficerów zdrowia, grupa farmaceutów[8].
W 1946 roku pełnił służbę w ludowym Wojsku Polskim. Był podpułkownikiem[1].
Zmarł 6 marca 1988[1]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[1]. Był żonaty z Romaną (zm. w 1996 w wieku 93 lat)[1](kwatera 265-4-27).
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie[9][10]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1938[11]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 17 grudnia 1946 (za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdźcą, oraz za gorliwą pracę i sumienne wypełnianie obowiązków służbowych)[12]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Cmentarz Stare Powązki: LEONARD PALCZYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2018-05-27].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 98, 1159, 1257.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 55, 1051, 1142.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 721.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 381, 871.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 271.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 894.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 385.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 381.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 385, wg autorów był odznaczony trzykrotnie.
- ↑ Odznaczenia Krzyżem Zasługi wśród Legionistów Okręgu Lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 204 z 9 września 1938.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 29, poz. 264
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Oficerowie farmaceuci II Rzeczypospolitej
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Podpułkownicy ludowego Wojska Polskiego
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1895
- Wojskowi związani ze Lwowem
- Zmarli w 1988
- Żołnierze II Brygady Legionów Polskich