Leopold Tyszkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leopold Tyszkiewicz
Ilustracja
chorąży chorąży
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1896
Czerniowce

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1915
pod Bielgowem

Przebieg służby
Lata służby

1914–1915

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

2 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa †

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości

Leopold Tyszkiewicz (ur. 11 listopada 1896 w Czerniowcach, zm. 5 listopada 1915 pod Bielgowem) – chorąży Legionów Polskich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 11 listopada 1896 w Czerniowcach, w rodzinie Jana i Marii z domu Herczyk. Legitymował się tytułem hrabiego[1]. Ukończył gimnazjum. 7 października 1914 wstąpił do Legionów. Służył w 2. pp, 24 grudnia 1914 został mianowany chorążym. Jako dowódca plutonu przeszedł wszystkie kampanie pułku aż do wołyńskiej, odznaczył się m.in. w kontrataku na pozycje nieprzyjacielskie między Ökörmező i Klivią. 4 listopada 1915 walcząc pod Bielgowem, które znajdowało się na Wołyniu, gdzie jako jeden z pierwszych poderwał do ataku żołnierzy polskich, którzy zdobyli bolszewickie okopy. W następnym dniu dowodzonym przez siebie oddziałem odpierał kilkakrotne ataki wojsk rosyjskich, które były poprzedzone intensywnym ostrzałem artylerii. Zginął próbując kontrataku, którego celem było zdobyć następną linię obrony nieprzyjaciela. Za te czyny został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2]. Rodziny nie założył[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Pogrzeb Edmunda Szalita. Obok grób Leopolda Tyszkiewicza

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zdjęcie. „Nowości Illustrowane”. Nr 9, s. 8, 26 lutego 1916. 
  2. Sitko 1928 ↓, s. 48.
  3. a b c Polak (red.) 1993 ↓, s. 222.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]