Lestricus secalis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lestricus secalis
(Linnaeus, 1758)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

błonkoskrzydłe

Podrząd

trzonkówki

Rodzina

męczelkowate

Podrodzina

Cenocoeliinae

Rodzaj

Lestricus

Gatunek

Lestricus secalis

Synonimy
  • Ichneumon secalis Linnaeus, 1758
  • Cenocoelius secalis (Linnaeus, 1758)
  • Ichneumon agricolator Linnaeus, 1767
  • Cenocoelius agricolator (Linnaeus, 1767)
  • Cenocoelius agricolorator (Linnaeus, 1767) (misspelling) m
  • Cenocoelius femorator Tobias, 1973
  • Alysia rubriceps Ratzeburg, 1844

Lestricus secalisgatunek błonkówek z rodziny męczelkowatych. Jedyny przedstawiciel rodzaju Lestricus[1].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Europa, gatunek szeroko rozpowszechniony. Notowany w Bułgarii, Czechach, Finlandii, we Francji, w Hiszpanii[2], Holandii, na Litwie, Łotwie, w Niemczech, Norwegii, Polsce, Rosji (okolice Sankt Petersburga), Rumunii na Słowacji, w Szwajcarii, Szwecji, na Węgrzech, w Wielkiej Brytanii i we Włoszech[3][1].

Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]

Cechą charakterystyczną tego gatunku jest silne zgrubienie ud przednich nóg[2].

U samicy głowa jest ciemnobrązowa, zaś czułki i reszta ciała oraz pterostygma - czarne[2].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Lestricus secalis jest koinobiontycznym parazytoidem larw chrząszczy z rodziny kózkowatych (ewentualnie innych rodzin), żywiących się drewnem drzew i krzewów[4][2]. Jako żywicieli notowano m.in. kozulkę sosnówkę i Pogonocherus decoratus (oba żerujące na martwych bądź obumierających gałęziach sosny zwyczajnej)[4], Pogonocherus sturanii (endemit Półwyspu Iberyjskiego żerujący na gałęziach sosny czarnej spp. salzmanii i sosny alepskiej)[2], a także kozulke kolcokrywkę(żerującą pod korą różnych drzew i krzewów liściastych) i Leiopus nebulosus (żerującego głównie na dębach i bukach)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]