Przejdź do zawartości

Lex sumptuaria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lex sumptuaria (prawo o zbytku) – uchwała podjęta przez sejm zwyczajny 1613 roku, zabraniała plebejuszom chodzenia w kosztownych futrach, jedwabnych szatach i safianowych butach. W 1620 roku sejm zrobił wyjątek dla burmistrzów, wójtów i landwójtów. W 1629 roku sejm zezwolił na wyjęcie spod zasięgu uchwały wszystkich, którzy zapłacą złotówkę rocznie za siebie, członków rodziny i czeladź.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Wisner, Rzeczpospolita Wazów, t. III, Sławne państwo Wielkie Księstwo Litewskie, Warszawa 2008, s. 230.