Liberalizm republikański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Liberalizm republikański – odmiana myśli liberalnej na przełomie XVIII i XIX wieku. Jego główna myśl koncentrowała się w przekonaniu, że warunkiem dobrego społeczeństwa i dobrego rządu jest powszechność cnoty (virtus) obywatelskiej i bezinteresownej miłości ojczyzny, stanowiącej dobro najwyższe (suprema lex).

Immanuel Kant twierdził, że po dokonaniu powszechnej republikanizacji państw nastanie wieczny spokój. Było to twierdzenie oderwane całkowicie od realiów politycznych państwa pruskiego, w którym żył Kant.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jacek Bartyzel: W gąszczu liberalizmów. Wydawnictwo Instytut Edukacji Narodowej, 2004. ISBN 83-914599-6-9.