Liczba Nordheima

Liczba Nordheima – liczba wyrażająca wartość spinów jąder nieparzysto-nieparzystych. Liczba Nordheima wyraża się wzorem:

$N=j_{p}-l_{p}+j_{n}-l_{n},$

gdzie:

$j_{p},j_{n}$ – całkowity moment pędu nieparzystego protonu i neutronu,

$l_{p},l_{n}$ – orbitalny moment pędu nieparzystego protonu i neutronu.

Z liczbą Nordheima (od nazwiska Lothara Nordheima, który przedstawił je w 1950) związane są empiryczne reguły wyrażające tendencję do równoległego ustawiania się momentów pędu protonu i neutronu. Silna reguła Nordehaima spełniona jest, gdy N jest liczbą parzystą. Wtedy wartości spinów jąder nieparzysto-nieparzystych, I, wynosi:

$I=|j_{n}-j_{p}|,$

Słaba reguła Nordehaima spełniona jest, gdy N jest liczbą nieparzystą:

$|j_{n}-j_{p}|\leqslant I\leqslant j_{n}+j_{p},$

Dla jąder lekkich, do Z = 50, reguły sprawdzają się dla 43 z 71 jąder.

Bibliografia

• Encyklopedia techniki: energia jądrowa. red. Jan Zienkowicz. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1970, s. 285. (pol.).