Lilla Janina Moroz-Grzelak
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1961 |
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: literaturoznawstwo, slawistyka[1] | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
4 czerwca 2002[1] – literaturoznawstwo |
| Habilitacja |
20 listopada 2012[1] – kulturoznawstwo |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
członkini Komitetu Słowianoznawstwa[1] |
| Profesor instytutu | |
| instytut |
Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk |
Lilla Janina Moroz-Grzelak (ur. 1961) – polska literaturoznawczyni i slawistka, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Slawistyki Polskiej Akademii Nauk[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1985 ukończyła studia w zakresie jugoslawistyki na Uniwersytecie Warszawskim[1], 4 czerwca 2002 obroniła pracę doktorską Aleksander Wielki a macedońska idea narodowa (promotor – Krzysztof Wrocławski). 20 listopada 2012 habilitowała się na podstawie oceny dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Bracia Słowianie. Wizje wspólnoty a rzeczywistość[1].
Pełni funkcję profesora nadzwyczajnego w Instytucie Slawistyki Polskiej Akademii Nauk, oraz jest członkiem dwóch kolegiów redakcyjnych pism „IberoSlavica” w Portugalii i Istorija” w Macedonii, a także Komisji do Badań Porównawczych nad Literaturą Słowiańską i Komisji Ibero-Slawistycznej Międzynarodowego Komitetu Slawistów, Komisji Bałkanistyki oddziału PAN w Poznaniu i rad naukowych, oraz programowych Instytutu Polskiej Akademii Nauk, trzech czasopism Slavica Lodziensia, Slavia Meridionalis, Studia et Documenta Slavica[1][2].
Wyróżnienia i nagrody[edytuj | edytuj kod]
- 2012: Wyróżnienie w konkursie Nagroda im. Jerzego Skowronka za monografię Bracia Słowianie. Wizje wspólnoty a rzeczywistość[2]
- Medal 50-lecia Slawistyki Polskiej Akademii Nauk[2]
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- 2002: Bibliografia słowianoznawstwa polskiego. Słowiańszczyzna zachodnia i południowa. 1996-2000[1]
- 2007: Polska wizja bałkańskiej przestrzeni terytorialnej w kontekście pojęcia „kocioł bałkański”[1]
- 2012: Bałkańskie kompleksy „gorszej Europy” w prozie Ermisa Lafazanovskiego[1]