Lisa Pelikan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lisa Pelikan
Ilustracja
Lisa Pelikan (1977)
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1954
Berkeley (Kalifornia)

Zawód

aktorka, reżyserka teatralna

Współmałżonek

Robert Harper
(1981-1984; rozwód)
Bruce Davison
(1986-2006; rozwód)

Lata aktywności

1974–2018

Lisa Pelikan (ur. 12 lipca 1954 w Berkeley) – amerykańska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Berkeley w Kalifornii[1] jako córka Helen L., psycholożki[2], i Roberta G. Pelikana, międzynarodowego ekonomisty, który pełnił funkcję doradcy ministra ze Stanów Zjednoczonych w Organizacji ds. Współpraca i rozwój w Paryżu[3]. Jej rodzina była pochodzenia czeskiego. W wieku sześciu lat u Pelikan zdiagnozowano guz kości w nodze, którego leczono operacyjnie. Ze względu na pracę ojca Pelikan spędziła dzieciństwo w kilku różnych krajach, w tym we Francji, Japonii i Włoszech, zanim powróciła do Stanów Zjednoczonych, kiedy była nastolatką, i osiedliła się w Bethesda w Maryland. Uczęszczała do liceum w Maryland. Zainteresowała się baletem, ale nie była w stanie się nim zająć po nawrocie guza w jej nodze, co wymagało drugiej operacji, która uniemożliwiła jej chodzenie przez całą ostatnią klasę liceum. Studiowała w Juilliard School na pełnym stypendium[4].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Debiutowała na telewizyjnym ekranie w roli Nancy w dramacie Hallmark Channel / NBC Dziewczyna z prowincji (The Country Girl, 1974) u boku George’a Grizzarda i Shirley Knight. W 1975 grała na scenie off-Broadwayu w spektaklu Słoń w moim domu[5]. Wystąpiła w telewizyjnej wersji sztuki Maxwella Andersona Valley Forge (1975) z Richardem Basehartem i dramacie telewizyjnym CBS Chcę zatrzymać moje dziecko! (I Want to Keep My Baby!, 1976)[6] z Mariel Hemingway. Jej pierwszą regularną pracą telewizyjną była rola pokojówki Kate Mahaffey w serialu CBS Beacon Hill (1975)[4]. W 1977 zadebiutowała na Broadwayu jako Julia Kapulet w sztuce Williama Shakespeare’a Romeo i Julia[7]. W tym samym roku pojawiła się jako młodsza wersja tytułowej bohaterki Vanessy Redgrave w dramacie biograficznym Freda Zinnemanna Julia (1977). Następnie zagrała tytułową rolę Jennifer Baylor w horrorze Jennifer (1978)[6]. W miniserialu NBC Studs Lonigan (1979) z Harrym Hamlinem została obsadzona w roli szalonej Lucy Scanlon. W 1984 powróciła na off-Broadway w roli Katarzyny, dwórki z orszaku księżniczki w przedstawieniu Stracone zachody miłości[5]. Wystąpiła w adaptacji telewizyjnej NBC powieści Sidneya Sheldona Wiatraki bogów (Windmills of the Gods, 1988) z Jaclyn Smith.

W 2018 Pelikan uzyskała tytuł magistra aktorstwa na California State University w Long Beach[8]. Uczy aktorstwa z kamerą w Herbert Berghof Studio w Nowym Jorku[9].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

30 maja 1981 wyszła za mąż za Roberta Harpera. W 1984 doszło do rozwodu. 4 lipca 1986 zawarła związek małżeński z aktorem Bruce’em Davisonem[10], z którym ma syna Ethana (ur. 5 kwietnia 1996). 12 kwietnia 2006 Pelikan i Davison rozwiedli się po 20 latach małżeństwa.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Seriale TV[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lisa Pelikan, Born 07/12/1954. California Birth Index. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
  2. Lisa Pelikan Biography (1954–). Film Reference. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
  3. Robert Harper Weds Lisa Pelikan, Actress. „The New York Times”, 1981-05-31. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
  4. a b Lisa Pelikan Biography. AllMovie. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
  5. a b Lisa Pelikan. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
  6. a b Lisa Pelikan. Rotten Tomatoes. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
  7. Lisa Pelikan. Internet Broadway Database. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
  8. Lisa Pelikan: Advanced Acting Technique Integration: A Capstone Course Proposal (Thesis). California State University, Long Beach, 2018. ISBN 978-0-438-19642-1.
  9. Lisa Pelikan. HB Studio. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
  10. Bruce Davison w bazie Notable Names Database (ang.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]