Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Korei Północnej
Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Korei Północnej – lista miejsc w Korei Północnej wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO, ustanowionej na mocy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego, przyjętej przez UNESCO na 17. sesji w Paryżu 16 listopada 1972[1] i ratyfikowanej przez Koreę 21 lipca 1998 roku[2].
Obecnie (stan na koniec 2019 roku) na liście znajdują się dwa obiekty dziedzictwa kulturowego[2].
Na północnokoreańskiej liście informacyjnej UNESCO – liście obiektów, które Korea Północna zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa, znajduje się 5 obiektów (stan na koniec 2019)[2].
Obiekty na liście światowego dziedzictwa UNESCO[edytuj | edytuj kod]
Poniższa tabela przedstawia północnokoreańskie obiekty na liście światowego dziedzictwa UNESCO:
- Nr ref. – numer referencyjny UNESCO;
- Obiekt – polskie tłumaczenie nazwy wpisu na liście wraz z jej angielskim oryginałem[2];
- Położenie – miasto, prowincja; współrzędne geograficzne;
- Typ – klasyfikacja według Komitetu Światowego Dziedzictwa[3]:
- kulturowe (K),
- przyrodnicze (P),
- kulturowo–przyrodnicze (K,P);
- Rok wpisu – roku wpisu na listę;
- Opis – krótki opis obiektu wraz z informacjami o jego zagrożeniu.
Nr ref. | Obiekt | Zdjęcie | Położenie | Typ | Rok | Opis |
---|---|---|---|---|---|---|
1091 | Zespół grobowców Goguryeo Complex of Koguryo Tombs |
Pjongjang P'yŏngan Południowy Hwanghae Południowe 38°51′47″N 125°24′54″E/38,863056 125,415000 |
K (i)(ii)(iii)(iv) |
2004 | Zespół grobowców zbiorowych i 30 grobów indywidualnych z okresu późnego królestwa Goguryeo na terenie Korei Północnej, uznawanych za miejsca spoczynku władców, ich rodzin oraz arystokracji[4]. Z ponad 10 tys. wszystkich grobowców z okresu Goguryeo odkrytych na terenie Chin i Korei Północnej, jedynie ok. 100 jest zdobione malowidłami, a 90 z nich znajduje się na terenie Korei[4]. | |
1278 | Zabytki w Kaesŏng Historic Monuments and Sites in Kaesong |
Kaesŏng Hwanghae Północne 37°58′07″N 126°33′57″E/37,968611 126,565833 |
K (ii)(iii) |
2013 | Kaesŏng było stolicą za czasów dynastii Koryŏ w X–XIV w.[5] W mieście zachowało się wiele obiektów z tego okresu: pałace, grobowce, mury obronne, bramy, szkoły, stele i obserwatoria astronomiczne i meteorologiczne[5]. Architektura i układ przestrzenny są świadectwom połączenia koncepcji buddaistycznych, neokonfucjańskich, taoistycznych i tradycji geomancji[5]. |
Obiekty na północnokoreańskiej Liście Informacyjnej UNESCO[edytuj | edytuj kod]
Poniższa tabela przedstawia obiekty na północnokoreańskiej Liście Informacyjnej UNESCO:
- Nr ref. – numer referencyjny UNESCO;
- Obiekt – polskie nazwa obiektu wraz z jej angielskim oryginałem na północnokoreańskiej Liście Informacyjnej[2];
- Położenie – miasto, prowincja; współrzędne geograficzne;
- Typ – klasyfikacja według zgłoszenia[3]:
- kulturowe (K),
- przyrodnicze (P),
- kulturowo–przyrodnicze (K,P);
- Rok wpisu – roku wpisu na Listę Informacyjną;
- Opis – krótki opis obiektu wraz z informacjami o jego zagrożeniu.
Nr ref. | Obiekt | Zdjęcie | Położenie | Typ | Rok | Opis |
---|---|---|---|---|---|---|
1422 | Myohyang Sanjul i ich zabytki Mt. Myohyang and the Relics in and around the Mountain |
P'yŏngan Północny 40°01′07″N 126°19′59″E/40,018611 126,333056 |
K, P |
2000 | Myohyang Sanjul – święte góry o charakterystycznym wyglądzie, których zbocza porastają rośliny wydzielające podczas kwitnienia charakterystyczny słodki zapach[6]. W górach znajduje się 20 świątyń buddyjskich, m.in. Pohyŏn sa z XI w.[6] | |
1424 | Zabytki Pjongjangu Historical Relics in Pyongyang |
Pjongjang 39°01′00″N 125°45′00″E/39,016667 125,750000 |
K (i)(ii)(iii)(iv)(vi) |
2000 | Pjongjang był stolicą historycznej Korei przez prawie 3000 lat[7]. Z tego okresu zachowało się wiele budowli, m.in. pozostałości pałacu Anhak i fortecy Taesong, fortecy Jangan (bramy Taedong i Pothong) oraz świątynie[7]. | |
1425 | Góry Diamentowe ich zabytki Mt. Kumgang and the Historical Relics in and around the Mountain |
Kangwŏn 38°39′24″N 128°06′18″E/38,656667 128,105000 |
K, P |
2000 | Pasmo górskie charakteryzujące się dużą ilością wodospadów i stawów[8]. Znajduje się tu wiele świątyń buddyjskich, m.in. Pyohun sa, a także pustelnia Podok i posągi buddy wyrzeźbione w skale[8]. | |
1426 | Jaskinie w Kujang Caves in Kujang Area |
Kujang P'yŏngan Północny 39°51′00″N 128°06′00″E/39,850000 128,100000 |
P (vii)(viii)(ix) |
2000 | Jaskinie krasowe w regionie Kujang, m.in. jaskinia Ryongmun, jaskinia Paekryong czy jaskinia Songam, której dno pokrywają formacje skalne przypominające kwiaty[9]. | |
1427 | Ch’ilbo-san Mt. Chilbo |
Hamgyŏng Północny 41°02′36″N 129°36′50″E/41,043333 129,613889 |
P (vii)(viii)(ix) |
2000 | Ch’ilbo-san charakteryzuje się obecnością wielu formacji skalnych o wymyślnych kształtach powstałych w wyniku erozji[10]. Występuje to 750 gatunków roślin i 20 gatunków zwierząt[10]. |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ UNESCO: Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
- ↑ a b c d e UNESCO: Democratic People's Republic of Korea. [dostęp 2019-01-19]. (ang.).
- ↑ a b UNESCO: The Criteria for Selection. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
- ↑ a b UNESCO: Complex of Koguryo Tombs. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
- ↑ a b c UNESCO: Historic Monuments and Sites in Kaesong. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
- ↑ a b UNESCO: Mt. Myohyang and the Relics in and around the Mountain. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
- ↑ a b UNESCO: Historical Relics in Pyongyang. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
- ↑ a b UNESCO: Mt. Kumgang and the Historical Relics in and around the Mountain. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
- ↑ UNESCO: Caves in Kujang Area. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
- ↑ a b UNESCO: Mt. Chilbo. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).