Louis Comfort Tiffany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Louis Comfort Tiffany
Lampa autorstwa Tiffaniego z 1914 r.

Louis Comfort Tiffany (ur. 18 lutego 1848 w Nowym Jorku, zm. 17 stycznia 1933 tamże) – amerykański artysta, tworzący głównie dzieła ze szkła i wyroby jubilerskie w stylu secesji[1]. Także przedsiębiorca i wynalazca.

Syn jubilera Charlesa Lewisa Tiffany’ego[2]. Posiadając huty szkła w Corona k. Nowego Jorku prowadził w nich badania zmierzające do uzyskania nowych odmian szkła. W ten sposób ok. 1880 wynalazł m.in. szkło opalowe (mącone) oraz uzyskał technologię produkcji szkła z zatapianymi w nim elementami wykonanymi z metali szlachetnych[3]. Był prekursorem wzornictwa secesyjnych lamp witrażowych, wazonów zwanych do dziś tiffany[4] i witraży[5]. Jako twórca witraży stosował technikę oszklenia mozaikowego, czyli łączył szprosami metalowymi płytki barwionego i bezbarwnego szkła, nie uznając jego malowania[6]. Pod wpływem jego twórczości ten typ witraży stał się bardzo popularny w dobie secesji[7].

Jedno z jego dzieł, pt. „Karpie”, z roku ok. 1900, znajduje się w Galerii Rogalińskiej[8], szklana solniczka z 1902 jest w zbiorach Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce[9], inne szkła z jego fabryki wchodzą w skład ekspozycji sztuki secesyjnej w Muzeum Mazowieckim w Płocku[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wallis 1974
  2. Wallis 1974
  3. Ławicka 2002, s. 28
  4. Wallis 1974
  5. Ławicka 2002, s. 28
  6. Ławicka 2002, s. 15, 28
  7. Ławicka 2002, s. 28
  8. Zbiory Pałacu w Rogalinie. [dostęp 2012-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-19)].
  9. Strona Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce[1]
  10. Strona Muzeum Mazowieckiego w Płocku[2]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ławicka M., 2002: Zapomniana pracownia. Wrocławski Instytut Witrażowy Adolpha Seilera. Wyd. Muzeum Architektury we Wrocławiu, Wrocław, stron 194.
  • Wallis M., 1974: Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa.