Lowri Morgan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lowri Morgan (ur. 29 stycznia 1975) – walijska prezenterka telewizyjna, poszukiwaczka przygód i ultramaratonka. Prezentowała relacje S4C z Rajdowych Mistrzostw Świata, flagowy program BBC dotyczący rugby Scrum V oraz program magazynu Uned 5. Morgan jest jednym z nielicznych sportowców, którzy ukończyli niezwykle trudny dystans 350 mil 6633 Ultra w Arktyce i Amazon Ultra Marathon, które zostały nakręcone na potrzeby filmów dokumentalnych.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Morgan pochodzi z Gowerton w Swansea w Walii i kształciła się w Ysgol Gyfun Gŵyr[1]. Była także biegaczką lekkoatletyczną, należała do klubu lekkoatletycznego Swansea Harriers i biegała na 1500 metrów. Morgan studiowała muzykę na Uniwersytecie w Cardiff. Morgan grała na prawicy w uniwersyteckiej drużynie rugby, po wezwaniu do zastąpienia kontuzjowanego zawodnika. Grała w reprezentacji Walii kobiet. Jej więzadła krzyżowe wyleciały z kości piszczelowej, a lekarze musieli usunąć rozdartą wkładkę kolanową, przez co następny rok spędziła na wózku inwalidzkim[2].

Kontynuowała karierę w telewizji. Morgan jest prezenterką relacji S4C z Rajdowych Mistrzostw Świata i obecnym gospodarzem serialu telewizyjnego ITV Helimeds[3]. Prezentowała także program dla nastolatków Uned 5, którego jeden z artykułów przedstawiał ją jako jedną z 80 osób udających się na wrak RMS Titanic[4]. W 2004 roku odwiedziła wrak HMS Oxford w ramach filmu dokumentalnego pt. Chwilio am Long Harry Morgan[5]. Morgan pojawiła się także w nowej serii podcastów Rebel Girls opartej na książce Goodnight Stories for Rebel Girls i udzieliła narracji w odcinku zatytułowanym „Aisholpan Nurgaiv”[6].

Morgan brała udział w ultramaratonach, w tym w maratonie amazońskim i maratonie arktycznym 6633 na dystansie 350 mil[3]. Była jedną z sześciu osób, które ukończyły Maraton Amazonki[2]. Podczas ostatniego maratonu Morgan doznała złamań naprężeniowych stóp[7] i musiała używać kul. Jako jedyna ukończyła maraton, kilku jej konkurentów wycofało się na trzy dni przed jego zakończeniem[8]. Wydarzenia zostały sfilmowane na potrzeby serialu dokumentalnego Rasyn Erbyn Amser, którego producentem była Morgan. Obydwa seriale zdobyły kilka nagród, w tym najwyższe wyróżnienie na Celtic Media Festival, a Morgan otrzymała nagrodę dla najlepszego prezentera podczas rozdania nagród BAFTA Cymru Awards 2012 i najlepszego serialu dokumentalnego[3].

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Morgan jest żoną Siona Jonesa, który również pracuje w telewizji[2]. Ma jedno dziecko[9]. Morgan była wcześniej członkinią Narodowego Chóru Młodzieżowego i Orkiestry Walii[3]. Otrzymała stypendium honorowe i uzyskała tytuł magistra na Uniwersytecie Swansea w lipcu 2012 r.[3][10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ „Lowri’s Surprise Birthday Treat Captured on Live TV”.
  2. ↑ a b c „Ultra marathon through the jungle? No problem for the woman once told she may never be able to run again”.
  3. ↑ a b c d e „Lowri Morgan – Welsh Wonder Woman”.
  4. ↑ „Lowri Morgan”.
  5. ↑ „Morgan’s frigate filmed on ocean bed”.
  6. ↑ „Good Night Stories for Rebel Girls”.
  7. ↑ „Lowri Morgan: 'I ran 46 hours at a time'”.
  8. ↑ „Lowri Morgan – Interview”.
  9. ↑ „An Interview with Lowri Morgan”.
  10. ↑ „Honorary award for adventurer”.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lowri_Morgan&oldid=73192593”