Ludwig August Lebrun

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwig August Lebrun
Imię i nazwisko

Ludwig Karl Maria Lebrun

Data i miejsce urodzenia

2 maja 1752 (data chrztu)
Mannheim

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1790
Berlin

Instrumenty

obój

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytor, oboista

Powiązania

szkoła mannheimska

Ludwig August Lebrun, właśc. Ludwig Karl Maria Lebrun[1][2] (ochrzcz. 2 maja 1752 w Mannheimie, zm. 16 grudnia 1790 w Berlinie[1][2][3][4]) – niemiecki kompozytor i oboista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Jacoba Alexandra Lebruna, oboisty orkiestry dworskiej w Mannheimie[1][2], przypuszczalnie belgijskiego pochodzenia[3]. Kształcił się u ojca, od 1764 roku przy orkiestrze dworskiej, której był etatowym członkiem od 1767 roku aż do swojej śmierci[2][3]. W 1778 roku poślubił śpiewaczkę Franziskę Danzi, z którą odbywał podróże koncertowe m.in. do Mediolanu (1778), Paryża (1779), Londynu (1779−1781), Wiednia i Pragi (1785), Neapolu (1786−1787) i Berlina (1789−1790)[1][2].

Był przedstawicielem drugiego pokolenia szkoły mannheimskiej[2]. Ceniono techniczne zalety jego gry na oboju[3][4]. Skomponował m.in. 16 koncertów na flet lub obój, 12 triów, jeden kwartet, 6 duetów na skrzypce i altówkę, sonatę fletową, sześć sonat na instrument klawiszowy[4]. Pisał też muzykę baletową[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2058−2059. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 305. ISBN 978-83-224-3303-4.
  3. a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 490. ISBN 0-674-37299-9.
  4. a b c Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 336−337. ISBN 978-0-8108-7183-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]