Ludwik Jachymiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Jachymiak
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1866
Krauszów

Data i miejsce śmierci

1930
Lubojenka

Prezes Polskiego Związku Kolejowców
Okres

od 1920
do 1923

Poprzednik

Stefan Wiktor

Poseł I kadencji Sejmu RP
Okres

od 1922
do 1927

Ludwik Jachymiak (ur. 25 czerwca 1866 w Krauszowie, zm. w 1930 w Lubojence) – kolejowy działacz związkowy, poseł.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny chłopskiej[1]. Syn Józefa Jachymiaka (1831-1917) i Marianny Chryc (1841-1920). Ukończył Gimnazjum św. Anny w Krakowie i studia na Wydziale Prawa i Administracji, na Uniwersytecie Jagiellońskim. Odbył służbę wojskową w armii austriackiej, uzyskując stopień ppor. rezerwy. Do lat 20. był zatrudniony w dyrekcji Miejskiej Kolei Żelaznej w Krakowie. Działacz wielu organizacji m.in. „Sokoła” (od 1911) oraz prezes miejscowego koła Związku Urzędników Kolejowych (od 1918). Pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Kolejowców (1920-1923) oraz prezesa Polskiej Centrali Spożywców Spółdzielni Kolejowych. Był posłem I kadencji Sejmu (1922–1927).

W 1927 przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Lubojence, k. Częstochowy[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Kazimierz Banach: Kariery zawodowe studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego pochodzenia chłopskiego z lat 1860/1861-1917/1918, Księgarnia Akademicka 2009
  2. Biogram Sejmowy
  3. Polski Słownik Biograficzny t. 10, s. 272