Ludwik Jasieński
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
1824 |
Ludwik Jasieński (ur. 10 października 1800) – polski dominikanin, kapelan 12. pułku ułanów w korpusie gen. Antoniego Giełguda w czasie powstania listopadowego.
Wyświęcony w 1824 roku, w 1831 roku z chorągwią kościelną i z krzyżem w ręku prowadził powstańców do boju na Litwie. Czyn ten obił się szerokim echem w Królestwie[1]. Odznaczył się w Oszmianie biorąc szturmem koszary rosyjskie. Po upadku powstania emigrował do Francji, gdzie zmarł.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jan Skarbek, Jan Ziółek, Pomoc materialna duchowieństwa rzymskokatolickiego dla powstania listopadowego 1830- 1831, w: Studia Płockie, 2, 1974, s. 265.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Onufry Hieronim Kunaszowski, Życiorysy uczestników Powstania Listopadowego : zebrane na pamiątkę obchodu jubileuszowego pięćdziesięcioletniej rocznicy tego powstania, Lwów 1880, s. 28-29.