Lukas Nilsson

Lukas Nilsson
	; Lukas Nilsson w barwach THW Kiel (2017)
Data i miejsce urodzenia	16 listopada 1996 ; Ystad
Wzrost	192 cm
Pozycja	lewy rozgrywający
	Informacje klubowe
Klub	Rhein-Neckar Löwen
Numer w klubie	65
Kariera seniorska
2013–2016	Ystads IF HF
2016–2020	THW Kiel
2020–	Rhein-Neckar Löwen
Kariera reprezentacyjna
	↑ Aktualne na: 6 stycznia 2019. ;
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa Europy
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lukas Nilsson (ur. 16 listopada 1996 w Ystad) – szwedzki piłkarz ręczny, lewy rozgrywający, od 2020 zawodnik Rhein-Neckar Löwen.

Reprezentant Szwecji, srebrny medalista mistrzostw Europy w Chorwacji (2018), uczestnik igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016).

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Ystads IF HF. W sezonie 2014/2015, w którym rozegrał 29 meczów i zdobył 189 goli, zajął 3. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców szwedzkiej ekstraklasy. W sezonie 2015/2016, w którym wystąpił w 31 spotkaniach i rzucił 215 bramek, został królem strzelców tych rozgrywek. Ponadto w sezonie 2015/2016 rozegrał w Pucharze EHF 10 meczów, w których zdobył 81 goli.

W 2016 został zawodnikiem niemieckiego THW Kiel, z którym podpisał trzyletni kontrakt^[1]. W sezonie 2016/2017 rozegrał w Bundeslidze 34 mecze i zdobył 77 goli. Ponadto wystąpił w 18 spotkaniach Ligi Mistrzów, w których rzucił 41 bramek. W sezonie 2017/2018 rozegrał w Bundeslidze 34 mecze i zdobył 110 goli, natomiast w Lidze Mistrzów wystąpił 17 razy, rzucając 49 bramek. W marcu 2018 przedłużył kontrakt ze swoim klubem do końca czerwca 2021^[2].

Uczestniczył w mistrzostwach Europy U-18 w Polsce (2014) i mistrzostwach świata U-21 w Brazylii (2015; rozegrał dziewięć meczów i zdobył 36 goli^[3]).

W reprezentacji Szwecji zadebiutował 5 listopada 2015 w wygranym meczu z Rosją (30:21), w którym zdobył gola^[1]. W styczniu 2016 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Polsce, w których rozegrał siedem meczów i zdobył 24 gole oraz miał 29 asyst^[4]; przez komentatorów został uznany jednym z odkryć turnieju^[5]. Latem 2016 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, podczas których wystąpił w pięciu meczach i rzucił 11 bramek^[6].

Podczas mistrzostw świata we Francji (2017), w których Szwedzi zajęli 6. miejsce, rozegrał siedem meczów i rzucił 17 bramek^[7]. W 2018 wywalczył srebrny medal mistrzostw Europy – w turnieju, który odbył się w Chorwacji, wystąpił w ośmiu meczach i zdobył 13 goli^[8], w tym dwa w spotkaniu finałowym z Hiszpanią (23:29).

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

THW Kiel

Liga Mistrzów:

2019/2020

Puchar EHF:

2018/2019

Puchar IHF:

2019

Mistrzostwa Niemiec:

2019/2020, 2020/2021
2018/2019
2016/2017

Puchar Niemiec:

2017, 2019

Superpuchar Niemiec:

2020

Reprezentacja Szwecji

2. miejsce w mistrzostwach Europy: 2018

Indywidualne

Król strzelców Elitserien: 2015/2016 (215 bramek; Ystads IF HF)

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klub	Sezon	Liga	Liga			EHF	EHF			Razem
Klub	Sezon	Liga	M	B	Śr.	EHF	M	B	Śr.	M	B	Śr.
Ystads IF HF	2013/2014	Elitserien	24	114	4,8	–				24	114	4,8
	2014/2015		29	189	6,5	–				29	189	6,5
	2015/2016		31	215	6,9	Puchar EHF	10	81	8,1	41	296	7,2
	Razem		84	518	6,2	–	10	81	8,1	94	599	6,4
THW Kiel	2016/2017	Bundesliga	34	77	2,3	Liga Mistrzów	18	41	2,3	52	118	2,3
	2017/2018		34	110	3,2	Liga Mistrzów	17	49	2,9	51	159	3,1
	2018/2019		19	54	2,8	Puchar EHF	2	11	5,5	21	65	3,1
	Razem		87	241	2,8	–	37	101	2,7	124	342	2,8
Stan na 6 stycznia 2019

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b THW KIEL SICHERT SICH SCHWEDISCHES TOP-TALENT LUKAS NILSSON. thw-handball.de, 19 stycznia 2016. [dostęp 2019-01-06]. (niem.).
↑ LUKAS NILSSON VERLÄNGERT VORZEITIG SEINEN VERTRAG. thw-handball.de, 15 marca 2018. [dostęp 2019-01-06]. (niem.).
↑ Raport z mistrzostw świata U-21 w Brazylii 2015. ihf.info. [dostęp 2019-01-06]. (ang.).
↑ Raport z mistrzostw Europy w Polsce 2016. eurohandball.com. [dostęp 2019-01-06]. (ang.).
↑ Kamil Kołsut: Oni zachwycili świat. Oto największe odkrycia EHF Euro 2016. sportowefakty.wp.pl, 2 lutego 2016. [dostęp 2019-01-06].
↑ Lukas Nilsson. sports-reference.com. [dostęp 2019-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-06)]. (ang.).
↑ Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. [dostęp 2019-01-06]. (ang.).
↑ Raport z mistrzostw Europy w Chorwacji 2018. eurohandball.com. [dostęp 2019-01-06]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Lukas Nilsson. dkb-handball-bundesliga.de. [dostęp 2019-01-06]. (niem.).
Lukas Nilsson. handballstats.se. [dostęp 2019-01-06]. (szw.).
Lukas Nilsson. handbollslandslaget.se. [dostęp 2019-01-06]. (szw.).
Lukas Nilsson. eurohandball.com. [dostęp 2019-01-06]. (ang.).

[1] Aktualne na: 6 stycznia 2019.

[thw-2] THW KIEL SICHERT SICH SCHWEDISCHES TOP-TALENT LUKAS NILSSON. thw-handball.de, 19 stycznia 2016. [dostęp 2019-01-06]. (niem.).

[3] LUKAS NILSSON VERLÄNGERT VORZEITIG SEINEN VERTRAG. thw-handball.de, 15 marca 2018. [dostęp 2019-01-06]. (niem.).

[4] Raport z mistrzostw świata U-21 w Brazylii 2015. ihf.info. [dostęp 2019-01-06]. (ang.).

[5] Raport z mistrzostw Europy w Polsce 2016. eurohandball.com. [dostęp 2019-01-06]. (ang.).

[6] Kamil Kołsut: Oni zachwycili świat. Oto największe odkrycia EHF Euro 2016. sportowefakty.wp.pl, 2 lutego 2016. [dostęp 2019-01-06].

[7] Lukas Nilsson. sports-reference.com. [dostęp 2019-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-06)]. (ang.).

[8] Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. [dostęp 2019-01-06]. (ang.).

[9] Raport z mistrzostw Europy w Chorwacji 2018. eurohandball.com. [dostęp 2019-01-06]. (ang.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]