Lutol (jezioro)
52°19′14″N 15°52′57″E/52,320556 15,882500 Widok od północy | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Wysokość lustra |
50,5 – 52,4 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
135,0 – 152,5 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
4765,0 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Rzeki zasilające | |
| Rzeki wypływające | |
| Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie gminy Trzciel  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego  | |
| 52°19′14″N 15°52′57″E/52,320556 15,882500
| |
Lutol – jezioro polodowcowe w woj. lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Trzciel w Bruździe Zbąszyńskiej. Zachodnim brzegiem jeziora przebiega granica między województwami lubuskim i wielkopolskim.
Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 135,0 ha[1] przez 144,0 ha[2] do 152,5 ha[potrzebny przypis].
Zwierciadło wody położone jest na wysokości 50,5 m n.p.m.[1] lub 52,4 m n.p.m.[2] Średnia głębokość jeziora wynosi 1,8 m[potrzebny przypis] lub 3,3 m[2], natomiast głębokość maksymalna 8,3 m[2]lub 9 m[potrzebny przypis].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Kształt zbliżony do litery X, przy czym odnogi południowe są znacznie bardziej masywne (przypominają nerki). Na środku zbiornika istnieje niewielka wyspa o powierzchni 0,1 ha. Brzegi i zlewnia w większości zalesione – nad akwenem zlokalizowana jest tylko jedna wieś – Lutol Mokry.
Jezioro Lutol to zbiornik bardzo płytki, w stosunku do powierzchni. Największa głębia (9 m) znajduje się w północnej części. Poza tym jezioro ma z grubsza jednakową głębokość, wahającą się w granicach 2,1-2,7 m. Brzeg jeziora jest najniżej położonym punktem gminy Zbąszyń (50 m n.p.m.).
Czystość[edytuj | edytuj kod]
W 2000 przebadano wody pod kątem czystości. Niższe warstwy metalimnionu były całkowicie odtlenione, a nad dnem wyczuwalny był siarkowodór. W okresie wiosenno-letnim występował corocznie intensywny zakwit wód, który ograniczał widoczność nawet do 25 cm. Wody jeziora, praktycznie w całości, nie odpowiadały normom.[potrzebny przypis]
Fauna i flora[edytuj | edytuj kod]
W fitoplanktonie wiosennym dominowały okrzemki Synedra acus v. acus i Synedra ulna v. ulna oraz sinice z rodzaju drgalnic. Latem pojawiały się okrzemki Melosira granulata i sinice Microcystis aeruginosa. Zooplankton był nieliczny.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przez akwen przebiega szlak kajakowy Obry. Na brzegach nieliczne ośrodki wczasowe i harcerskie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 551. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 551. ISBN 83-232-1732-7.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Program ochrony środowiska gminy Zbąszyń na lata 2004-2007 z perspektywą do roku 2012, Europejskie Towarzystwo Ekorozwoju, Poznań, czerwiec 2004, ss.11 i 51
- https://web.archive.org/web/20100528155937/http://www.gorzow.pios.gov.pl/komunikaty/jeziora2000/jezioro_lutol.htm – strona WIOŚ Zielona Góra (dostęp 6.9.2010)
- Powiat Nowotomyski – mapa turystyczna, wyd. Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2005, ISBN 83-87157-13-9
- praca zbiorowa, Słownik krajoznawczy Wielkopolski, PWN, 1992, s.145, ISBN 83-01-10630-1