LwIP

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

lwIP – powszechnie stosowany otwarty stos TCP/IP, zaprojektowany dla systemów wbudowanych. lwIP został pierwotnie opracowany przez Adama Dunkelsa w Szwedzkim Instytucie Informatyki i obecnie jest rozwijany i wspierany przez programistów z całego świata.

lwIP jest używany przez wielu producentów systemów wbudowanych. Jako przykłady można podać Аlterа (w systemie operacyjnym Nios II), Analog Devices (dla czipów Blackfin DSP[1]), firmę Xilinx[2], Honeywell (dla systemów lotniczych certyfikowanych przez FAA) i Freescale Semiconductor (rozwiązania dla Automotive) oraz STMicroelectronics.

W centrum uwagi przy rozwoju lwIP stoi zmniejszenie wykorzystywanych zasobów pozostając pełnowymiarowym stosem TCP/IP[3]. Sprawia to, że lwIP nadaje się do stosowania w systemach wbudowanych z kilkudziesięcioma kilobajtami wolnego RAMu i około 40 kilobajtami kodu ROM.

Cechy stosu[edytuj | edytuj kod]

Warstwa internetowa

  • IP (Internet protocol), w tym przekazywanie pakietów pomiędzy kilkoma interfejsami sieciowymi
  • Protokół ICMP (ICMP) do utrzymania sieci i debugowania
  • Protokół IGMP (ang. Internet Group Management Protocol) do zarządzania grupami multicastowymi w sieci

Warstwa transportowa

Warstwa aplikacji

Warstwa łącza

  • PPP (point-to-point protocol)
  • Protokół ARP (ang. Address Resolution Protocol) dla sieci Ethernet

Inne

  • Specjalistyczne, natywne API dla podniesienia wydajności przy ograniczonych zasobach

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]