Młodzieńcze zapalenie skórno-mięśniowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Młodzieńcze zapalenie skórno-mięśniowe
Ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

M33.0

Młodzieńcze zapalenie skórno-mięśniowe (ang. juvenile dermatomyositis, JDM) – przewlekła, idiopatyczna choroba mięśni i skóry, w której zmiany pierwotnie dotyczą mięśni i skóry, ale mogą wystąpić również w innych narządach.

Rozpoznanie[edytuj | edytuj kod]

Kryteria Tanimoto (1995):

  1. Zmiany skórne:
    1. Rumień heliotropowy i obrzęk powiek
    2. Objaw Gottrona
    3. Rumień nad stawami łokciowymi i kolanowymi
  2. Zmiany mięśniowe:
    1. Osłabienie mięśni ksobnych kończyn górnych, dolnych i grzbietu
    2. Podwyższony poziom CPK lub aldolazy w surowicy krwi
    3. Bóle mięśniowe
    4. EMG - zmiany o typie pierwotnego uszkodzenia mięśni
    5. Obecne przeciwciała anty-Jo1
    6. Zapalenie lub bóle stawów
    7. Wykładniki stanu zapalnego: gorączka >37 °C, wzrost CRP lub przyspieszenie OB powyżej 20mm/h
    8. Zmiany morfologiczne typowe dla zapalenia mięśni

Kryteria te opracowano dla pacjentów dorosłych; rozpoznanie JDM w pediatrii opiera się głównie o obraz kliniczny (wskaźniki zapalne i enzymy mięśniowe są zazwyczaj prawidłowe, rzadziej występują przeciwciała anty-Jo).

Leczenie[edytuj | edytuj kod]