Małgorzata Suska–Malawska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Małgorzata Suska–Malawska
Państwo działania

 Polska

profesor nauk ścisłych i przyrodniczych
Specjalność: biogeochemia, toksykologia środowiska, biologia środowiskowa[1]
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

5 lipca 1999[1] – biologia
Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego

Habilitacja

23 marca 2009[1] – biologia
Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego

Profesura

16 lutego 2022[1]

Małgorzata Bożena Suska-Malawska – polska biolog, profesor nauk ścisłych i przyrodniczych, pracownik naukowy Instytutu Biologii Środowiskowej Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1985 ukończyła studia biologiczne na Uniwersytecie Warszawskim[1], w 1999 obroniła pracę doktorską pt. Skażenie gleby i roślin polichlorowanymi bifenylami, wielopierścieniowymi węglowodorami, aromatycznymi oraz metalami ciężkimi w sąsiedztwie szlaków i węzłów kolejowych, której promotorem był prof. Bogusław Wiłkomirski. W 2009 habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej Rola siedlisk hydrogenicznych w procesie akumulacji i migracji wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych[1][2]. W 2022 uzyskała tytuł profesora nauk ścisłych i przyrodniczych[1].

Pracowała na stanowisku adiunkta w Instytucie Botaniki na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Prof. dr hab. Małgorzata Bożena Suska-Malawska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-11-26].
  2. a b prof. dr hab. Małgorzata Suska-Malawska – kierownik Zakładu. zeos.uw.edu.pl. [dostęp 2023-11-26].