Magdeleine Anglade
| Data i miejsce urodzenia |
5 lipca 1921 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 marca 1998 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, samorządowiec, działaczka społeczna |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
posłanka do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji (1982–1983, 1984–1989), senator (1994–1995) |
| Partia |
Narodowe Centrum Niezależnych i Chłopów, Narodowe Centrum Niezależnych |
| Odznaczenia | |
| |
Magdeleine Anglade z domu Bousquainaud (ur. 5 lipca 1921 w Valence, zm. 25 marca 1998 w Paryżu[1]) – francuska polityk, samorządowiec i działaczka społeczna, posłanka do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji, senator.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 1940 współpracowała z Francuskim Czerwonym Krzyżem: jako pielęgniarka pomagała rannym na frontach II wojny światowej i uczestniczyła w wyzwoleniu obozu Buchenwald, a od 1950 do 1954 pracowała w ambulansach w Indochinach. W 1945 ukończyła studia na wydziale prawa i literatury Uniwersytetu w Lyonie. Od 1959 do 1962 była sekretarzem frakcji parlamentarnej Unité de la République (zrzeszającej posłów z Algierii Francuskiej). Następnie do połowy lat 70. związana z Comité national pour les Musulmans français, komitetem wspierającym integrację muzułmańskich imigrantów we Francji. Od 1972 pracowała m.in. jako sekretarz generalna i dyrektor ds. kadrowych dla wydawcy Valmonde Et Cie, od 1991 do 1997 kierowała jego radą nadzorczą[1][2].
W 1972 wstąpiła do Narodowego Centrum Niezależnych i Chłopów. Po konflikcie w partii w 1986 współtworzyła Narodowe Centrum Niezależnych (przekształcone potem w UNIR), które podjęło współpracę ze Zgromadzeniem na rzecz Republiki. Od października 1982 do listopada 1983 wykonywała mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego (zastąpiła Jeana Méo), ponownie wybrano ją na kadencję 1984–1989. Zasiadła w prezydium Europejskiego Sojuszu Demokratycznego, została wiceprzewodniczącą Delegacji ds. stosunków ze Stanami Zjednoczonymi[3]. W latach 1983–1998 należała do rady miejskiej Paryża, od 1983 do 1989 była też zastępcą mera Paryża i jego 8. dzielnicy. Od 1994 do 1995 pozostawała członkiem Senatu[2].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W 1957 poślubiła Louisa Anglade[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Odznaczona Legią Honorową V klasy (1995).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Informacje z posiedzenia rady miejskiej Paryża. paris.fr, kwiecień 1998. [dostęp 2021-05-03]. (fr.).
- ↑ a b c Profil na stronie Senatu. senat.fr. [dostęp 2021-05-03]. (fr.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-05-03].