Makron (malarz)
Makron (Μάκρων) – ateński malarz ceramiczny działający na przełomie VI i V wieku p.n.e., tworzący w stylu czerwonofigurowym[1].
Uważany za jednego z najwybitniejszych twórców wczesnej fazy techniki czerwonofigurowej – tzw. stylu surowego[2]. Specjalizował się głównie w dekorowaniu kyliksów, których przypisuje mu się ponad 250. Współpracował z garncarzem Hieronem, którego sygnatury odkryto na ponad 30 zdobionych przez niego dziełach[1][2][3].
W jego twórczości przeważa tematyka dionizyjska (zwłaszcza korowody tańczących menad i sceny uczt)[2][3], lecz przedstawiał także ruchliwe, swobodne sceny z życia codziennego (biesiadne, z udziałem kurtyzan). Sięgał również do tematyki mitologicznej (wojna trojańska, mity o Tezeuszu i Heraklesie)[1][4]. Jego prace charakteryzują się łagodnym nastrojem oraz eleganckim ujęciem postaci[1][4] ze zręcznym wkomponowaniem sceny w kształt naczynia, szczególnie widocznym w zdobieniu kyliksów. Wyróżniają się one mistrzostwem rysunku, zwłaszcza w oddaniu szat kobiecych – rozwianych i wzdymanych powietrzem, cienkich aż do prześwitywania zarysu aktu kobiecego[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Makron, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-03-02].
- ↑ a b c d Janusz A. Ostrowski: Słownik artystów starożytności. Katowice: Książnica, 1994, s. 139.
- ↑ a b c Maria L. Bernhard: Greckie malarstwo wazowe. Wrocław: Ossolineum, 1966, s. 66.
- ↑ a b Alfred Twardecki: Mały słownik sztuki starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Verum, 1998, s. 116. ISBN 83-85921-75-3.