Przejdź do zawartości

Maksim Zinowjew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maksim Zinowjew
Максим Зиновьев
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Maksim Jurjewicz Zinowjew

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1980
Lipieck

Wzrost

192 cm

Pozycja

środkowy obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1986–1998 Mietałłurg Lipieck
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1998 FK Chimki 10 (0)
1999–2000 Torpedo-ZIŁ-d Moskwa
2000 Witiaź Podolsk (1)
2001 Śląsk Wrocław 4 (0)
2002–2005 Mietałłurg Lipieck 30 (0)
2003 → Mietałłurg-2 Lipieck 4 (0)
2004 → Gazowik-Gazprom Iżewsk (wyp.) 20 (2)
2005 Tarpieda Żodzino 8 (0)
2006 Dinamo Machaczkała 23 (1)
2007–2008 Bałtika Kaliningrad 28 (0)
2008–2009 Wołga Uljanowsk 30 (1)
2009–2010 FK Chimki 22 (1)
2010 Łucz-Eniergija Władywostok 18 (0)
2010–2011 Fakieł Woroneż 13 (0)
2011 Torpedo Moskwa 7 (0)
2012 FSK Dołgoprudnyj 13 (1)
2012 → FSK Dołgoprudnyj-2 1 (0)
2013 Maszuk-KMW Piatigorsk 11 (1)
2013–2014 FK Chimki 17 (1)
2014–2015 FK Domodiewo 17 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2015 Rossijanka-d Krasnoarmiejsk
2016 CSKA Moskwa
2016 Rossijanka Krasnoarmiejsk
2017–2018 CSKA Moskwa
2018–2019 CSKA Moskwa (asystent)
2019– CSKA Moskwa
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Maksim Jurjewicz Zinowjew (ros. Максим Юрьевич Зиновьев, ur. 15 lipca 1980 w Lipiecku) – rosyjski piłkarz występujący na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 6 lat w szkółce Mietałłurga Lipieck z rodzinnego miasta Lipieck[1][2]. W 1998 roku rozpoczął karierę na poziomie seniorskim w FK Chimki, z którym występował przez jeden sezon na poziomie Wtoroj Diwizionu[1][3]. Przez dwa kolejne lata grał w LFL jako piłkarz zespołu rezerw Torpedo-ZIŁ Moskwa[1] oraz Witiazia Podolsk, z którym uzyskał w sezonie 2000 awans do Wtoroj Diwizionu[4]. W pierwszej połowie 2001 roku pozostawał bez klubu.

W lipcu 2001 roku rozpoczął treningi z GKS Bełchatów (II liga). Jako zawodnik testowany wystąpił w meczu Pucharu Ligi 2001/02 przeciwko Ruchowi Radzionków, zakończonym porażką 1:2. Ostatecznie sztab szkoleniowy nie zdecydował się podpisać z nim kontraktu. Miesiąc później został graczem Śląska Wrocław prowadzonego przez Mariana Putyrę[5]. 12 sierpnia 2001 zadebiutował w I lidze w przegranym 1:2 spotkaniu z Amicą Wronki[6]. Ogółem zaliczył w barwach Śląska 4 ligowe mecze oraz 1 występ w Pucharze Ligi[6]. Po zakończeniu rundy jesiennej sezonu 2001/02 odszedł z klubu. W latach 2002–2005 był zawodnikiem Mietałłurga Lipieck, z którym rywalizował na poziomie Pierwego Diwizionu i Wtoroj Diwizionu[3][7]. W sezonie 2004 był wypożyczony do Gazowika-Gazprom Iżewsk, z którym zaliczył spadek z Pierwego Diwizionu.

Latem 2005 roku podpisał umowę z Tarpiedą Żodzino, dla której rozegrał 8 spotkań w Wyszejszajej Lidze. Na początku 2006 roku powrócił do Rosji i kontynuował karierę w pierwszoligowych klubach Dinamo Machaczkała, Bałtika Kaliningrad oraz Wołga Uljanowsk[7]. Od lutego 2009 roku występował on w FK Chimki, gdzie podpisał roczny kontrakt[8][9]. 10 kwietnia 2009 zadebiutował w Priemjer-Lidze w przegranym 0:3 spotkaniu przeciwko Kryljom Sowietow Samara[10]. W sezonie 2009 zanotował łącznie 22 ligowych meczów i zdobył 1 bramkę, a jego zespół zajął ostatnią lokatę w tabeli i spadł z rosyjskiej ekstraklasy[8][11]. Od 2010 roku grał na poziomie Pierwego Diwizionu jako piłkarz Łucz-Eniergii Władywostok, Fakiełu Woroneż oraz Torpedo Moskwa[3][7]. Od sezonu 2012/13 do momentu zakończenia kariery zawodniczej w 2015 roku występował we Wtoroj Diwizionie w barwach FSK Dołgoprudnyj, Maszuka-KMW Piatigorsk, FK Chimki oraz FK Domodiewo[12].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jesienią 2015 roku rozpoczął pracę jako trener drużyny rezerw Rossijanki Krasnoarmiejsk. Na początku 2016 roku został mianowany szkoleniowcem reaktywowanego CSKA Moskwa[13]. W sierpniu tego samego roku powrócił do Rossijanki Krasnoarmiejsk[14], z którą w sezonie 2016 wywalczył mistrzostwo Rosji[15]. Od 2017 roku pracuje w sztabie szkoleniowym CSKA Moskwa. W sezonie 2017 zdobył z tym zespołem Puchar Rosji. W latach 2018-2019 był asystentem Aleksandra Grigoriana[16]. Od III kolejki sezonu 2019 pracuje jako pierwszy trener klubu, z którym na zakończenie rozgrywek zdobył tytuł mistrzowski[13][17].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny w Lipiecku. Żonaty z ukraińską piłkarką Tetianą Czorną, z którą ma syna Makara (ur. 2009) i córkę Marię (ur. 2013)[13][18].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Rossijanka Krasnoarmiejsk
CSKA Moskwa

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Максим Зиновьев: «По дисциплинированности и самоотдаче мой подопечные дадут фору мужчинам!». cska.in. [dostęp 2020-05-11]. (ros.).
  2. ↑ Максим Зиновьев: "Хочется выиграть как можно больше". vdomodedovo.info. [dostęp 2020-05-10]. (ros.).
  3. ↑ a b c Максим Зиновьев перешел в столичное "Торпедо". gorod48.ru. [dostęp 2020-05-10]. (ros.).
  4. ↑ История первенств России среди КФК (таблицы): 2000 год. regional-football.ru. [dostęp 2020-05-11]. (ros.).
  5. ↑ Nici z lidera. wroclaw.naszemiasto.pl. [dostęp 2020-05-05]. (pol.).
  6. ↑ a b Sezon 2001/02 - Pierwsza liga. slask-wroclaw.pl. [dostęp 2020-05-03]. (pol.).
  7. ↑ a b c Один из самых известных воспитанников липецкого футбола остался без команды. lrnews.ru. [dostęp 2020-05-09]. (ros.).
  8. ↑ a b Максим Зиновьев: «Гол в ворота «Рубина» запомню надолго». lpgzt.ru. [dostęp 2020-05-09]. (ros.).
  9. ↑ Защитник «Волги» перешел в «Химки». gazeta.ru. [dostęp 2020-05-09]. (ros.).
  10. ↑ Крылья Советов 3:0 Химки. championat.com. [dostęp 2020-05-09]. (ros.).
  11. ↑ Russia 2009. rsssf.com. [dostęp 2020-05-09]. (ang.).
  12. ↑ Зиновьев объявился в «Домодедово». lpgzt.ru. [dostęp 2020-05-09]. (ros.).
  13. ↑ a b c Максим Зиновьев: "Не хотим останавливаться на достигнутом". wfl.rfs.ru. [dostęp 2020-05-09]. (ros.).
  14. ↑ Драма по-классике. sports.ru. [dostęp 2020-05-09]. (ros.).
  15. ↑ Тренер: «Россиянка» вскоре сможет биться наравне с такими соперниками, как «Бавария». sport.rambler.ru. [dostęp 2020-05-09]. (ros.).
  16. ↑ Александр Григорян возглавил женскую команду ЦСКА. news.sportbox.ru. [dostęp 2020-05-11]. (ros.).
  17. ↑ Красота дня: девушки из ЦСКА — чемпионки России по футболу, лучшие фото. sport.rambler.ru. [dostęp 2020-05-10]. (ros.).
  18. ↑ В чемпионате области по футзалу сыграла лучшая футболистка Украины. lipetskmedia.ru. [dostęp 2020-05-10]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maksim_Zinowjew&oldid=73623636”