Maksymilian Nożyczkowski
 podporucznik weteran
| |
| Data i miejsce urodzenia |
październik 1837 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 listopada 1933 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1863 |
| Siły zbrojne |
powstańcy styczniowi |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Maksymilian Nożyczkowski (ur. październik 1837 w Przedczu, zm. 27 listopada 1933 w Krakowie) – polski kowal i artysta, powstaniec styczniowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Maksymiliana i Marianny z Wasilewskich. W młodości pracował w warsztacie ojca, który był kowalem[1].
W 1863 roku przyłączył się do powstania styczniowego, walczył w oddziale Oborskiego, a następnie przyłączył się do oddział Edmunda Taczanowskiego. W kwietniu 1863 roku brał udział w bitwie pod Brdowem, a 8 maja tego samego roku został ciężko ranny w nogę podczas bitwy pod Ignacewem[1]. Ukrywał się w majątku Ignacego Lipskiego w Chodeczku, następnie został aresztowany i osadzony w areszcie w Kłodawie, wkrótce potem został zwolniony dzięki interwencji mieszkańców miasta[1].
Po powstaniu styczniowym zajmował się malarstwem i muzyką[1]. Był działaczem Kujawskiego Związku Weteranów we Włocławku. Po śmierci swojej 3 żony, w 1927 roku wyjechał z Przedcza i zamieszkał w Krakowie, w Schronisku dla Weteranów przy ul. Biskupiej 18[2].
W 1930 roku został odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami i awansowany na stopień podporucznika[2][3].
Zmarł 27 listopada 1933 roku, pochowany został na cmentarzu Rakowickim[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Niewiarowska 2022 ↓, s. 67.
- ↑ a b c Niewiarowska 2022 ↓, s. 68.
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 350
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grażyna Niewiarowska, Bohaterowie powstania styczniowego z ziemi kłodawskiej, [w:] Ryszard Jałoszyński (red.), Mieszkańcy ziemi kłodawskiej w powstaniu styczniowym, Konin–Kłodawa: Towarzystwo Samorządowe, 2022, ISBN 978-83-959624-4-8.