Malaika (1967)
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
listopad 1966 |
| Wodowanie |
22 marca 1967 |
 Madagaskar
| |
| Wejście do służby |
grudzień 1967 |
| Wycofanie ze służby |
1998 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 235 ton |
| Długość |
całkowita: 47,5 metra |
| Szerokość |
7,1 m |
| Zanurzenie |
2,5 m |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 4200 KM 2 śruby | |
| Prędkość |
23 węzły |
| Zasięg |
2000 Mm przy prędkości 15 węzłów |
| Sensory | |
| radar | |
| Uzbrojenie | |
| 2 działka plot. kal. 40 mm (2 x I) | |
| Załoga |
25 |
Malaika – madagaskarski okręt patrolowy z lat 60. XX wieku. Okręt został zwodowany 22 marca 1967 roku we francuskiej stoczni SFCN w Villeneuve-la-Garenne, a w skład marynarki wojennej wszedł w grudniu 1967 roku. Jednostka została wycofana ze służby w 1998 roku.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Projekt okrętu bazował na francusko-belgijskim typie o oznaczeniu P48[1]. Jednostka została zamówiona w 1966 roku[1][2].
„Malaika” zbudowana została w stoczni SFCN w Villeneuve-la-Garenne[1][3]. Stępkę okrętu położono w listopadzie 1966 roku, a zwodowany został 22 marca 1967 roku[3][4][a].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Jednostka była dużym okrętem patrolowym[1][2]. Długość całkowita wynosiła 47,5 metra, szerokość 7,1 metra i zanurzenie 2,5 metra[1][5]. Wyporność standardowa wynosiła 235 ton, zaś pełna 250 ton[1][5]. Okręt napędzany był przez dwa silniki wysokoprężne MGO o łącznej mocy 4200 KM[1][4][b]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 23 węzłów[1][4][c]. Zasięg wynosił 2000 Mm przy prędkości 15 węzłów[1][3].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z dwóch pojedynczych dział plot. kalibru 40 mm Breda-Bofors 107 L/70[1][4]. Masa naboju wynosiła 0,89 kg, szybkostrzelność 300 strz./min, kąt ostrzału 90°, a donośność pozioma 12 000 metrów (4000 metrów do celów powietrznych)[4]. Wyposażenie radioelektroniczne stanowił radar DRBN-32[1].
Załoga okrętu składała się z 3 oficerów oraz 22 podoficerów i marynarzy[1][4].
Służba[edytuj | edytuj kod]
„Malaika” został wcielony w skład marynarki wojennej Madagaskaru w grudniu 1967 roku[1][4][d]. W 1995 roku okręt był nadal na liście floty, jednak nie był używany operacyjnie[2]. Jednostka została wycofana ze służby w 1998 roku[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 257 podaje, że stępkę okrętu położono 5 grudnia 1966 roku.
- ↑ Moore 1979 ↓, s. 336 podaje, że moc siłowni wynosiła 2400 KM.
- ↑ Moore 1979 ↓, s. 336 podaje, że okręt osiągał prędkość 18,5 węzła.
- ↑ Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 257 podaje, że okręt został przyjęty do służby 11 kwietnia 1968 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
- Ivan Gogin: MALAIKA large patrol craft (1967). Navypedia. [dostęp 2021-03-07]. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1979-80. John E. Moore (red.). New York: Franklin Watts, 1979. ISBN 0-531-03913-7. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1986-87. John E. Moore (red.). London: Jane’s Publishing Company Ltd, 1986. ISBN 0-7106-0828-4. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1991-92. Richard Sharpe (red.). London: Jane’s Defence Data, 1991. ISBN 0-7106-0960-4. (ang.).