Mambriano
Mambriano – epos piętnastowiecznego włoskiego poety Francesca Cieca[1]. Utwór został wydany w 1509. Podobnie jak dzieła Luigiego Pulciego i Mattea Marii Boiarda został napisany oktawą, czyli strofą ośmiowersową, rymowaną abababcc, układaną jedenastozgłoskowcem (endecasillabo).[2]. Składa się z czterdziestu pięciu pieśni[2]. Z eposami obu wymienionych autorów dzieli też wspólną tematykę, opartą na legendach o Karolu Wielkim[3]. Poemat Cieca cieszył się znaczną popularnością. W latach 1509-1554 doczekał się jedenastu edycji[4]. Trzy strofy poematu przełożył na język angielski John Herman Merivale[5].
O Clio, se mai benigna ti mostrasti
In alcun tempo, dimostrati adesso:
Fortifica il mio stil quanto che basti,
E fa che Euterpe tua mi sieda appresso;
L'una m' insegnerà trovare i tasti,
Da l'altra parte mi sarà concesso
Polimnia, poi mi arrecherà a memoria
Come è suo officio, qualche degna istoria;
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jane E. Everson: Francesco Cieco da Ferrara. treccani.it. [dostęp 2016-12-09]. (wł.).
- ↑ a b The Foreign Quarterly Review, Vol. 6. books.google.pl. s. 386. [dostęp 2016-12-09]. (ang.).
- ↑ The Italian Romance Epic in the Age of Humanism: The Matter of Italy and the. books.google.pl. s. 208-222. [dostęp 2016-12-09]. (ang.).
- ↑ Peter Brand, Lino Pertile: The Cambridge History of Italian Literature. books.google.pl. s. 233. [dostęp 2016-12-09]. (ang.).
- ↑ John Herman Merivale: Poems Original and Translated, Vol 2. play.google.com. s. 185-186. [dostęp 2016-12-09]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Il Mambriano di Francesco Bello detto il Cieco da Ferrara. Archive.org. [dostęp 2016-12-09]. (wł.).