Marcantonio Raimondi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcantonio Raimondi
Ilustracja
Marcantoni Raimondi (1568)
Data i miejsce urodzenia

ok. 1480
Molinella

Data i miejsce śmierci

ok. 1530
prawdopodobnie w Bolonii

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

renesans

Rzeź niewiniątek (ok. 1508)
Sąd Parysa (1514-15)

Marcantonio Raimondi (ur. ok. 1480 w Molinelli zm. ok. 1530 prawdopodobnie w Bolonii) – włoski miedziorytnik okresu renesansu, twórca grafiki reprodukcyjnej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był uczniem złotnika i malarza Francesca Francii. Karierę rozpoczął w Bolonii. Od 1505 przebywał w Wenecji. Skopiował tam 17 scen z życia Matki Bożej według Albrechta Dürera, za co artysta wytoczył mu proces. Od 1508 przebywał we Florencji. Ok. 1510-11 mieszkał w Rzymie, gdzie poznał Rafaela i założył szkołę dla rysowników. Jego uczniami byli m.in.: Marco Dente (1493-1527), Jacopo Caraglio (ok. 1500-1565), Agostino Veneziano (ok. 1490 do ok. 1540), Georg Pencz, Barthel Beham, Jakob Binck.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Wykonywał liczne sztychy, przeważnie kopie dzieł wybitnych artystów epoki, m.in. Albrechta Dürera, Michała Anioła, Rafaela oraz Giulia Romano. Zachowało się ok. 300 takich miedziorytów. Jako pierwszy włoski rytownik eksperymentował z akwafortą, często łącząc ją z miedziorytem (ok. 30 zachowanych przedstawień). Zajmował się też ilustracją książkową. Ilustrował m.in. utwory Pietra Aretina. Za 16 śmiałych scen erotycznych, tzw. I Modi opatrzonych sonetami Aretina, trafił do więzienia.

Wybrane grafiki[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]