Marchwa
.jpg) Most na rzece w Konstantynowie | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 36 km |
| Powierzchnia zlewni |
159 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | 1,5 km od wsi Sturowszczyzna |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Bereźwica |
| Miejsce |
W pobliżu wsi Panifiłowszczyzna |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Marchwa (błr. Маргва) – rzeka na Białorusi, lewy dopływ Bereźwicy. Płynie na terenie rejonu głębockiego obwodu witebskiego. Ma długość 36 km.
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Rzeka rozpoczyna się 1,5 km w kierunku południowo-zachodnim od wsi Sturowszczyzna, w pobliżu granicy z rejonem postawskim. Źródło leży na zlewni zachodniej Dźwiny i Niemna, trzy kilometry na południowy wschód znajduje się jezioro Serwecz. Zlewnia znajduje się w granicach pojezierza święciańskiego i równiny połockiej, ma powierzchnię 159 km²[1]. W pobliżu Panfiłowszczyzny Marchwa wpada do Bereźwicy[2]. Dolina rzeki ma głównie trapezoidalny charakter. Równina zalewowa jest dwustronna. Przez około 26 km rzeka jest skanalizowana[1] (z wyjątkiem odcinków Dzierkowszczyzna – Olchowiki i Rakowce – Hatówki), szerokość w górnym biegu wynosi 2–3 m, w dolnym do 9 m[3]. Ogólny kierunek prądu jest północny, brzegi są w większości bezdrzewne.
W dorzeczu rzeki znajdują się jeziora Hulidowskie i Carkowiszcze. Dopływami Marchwy są potok i kanał z jeziora Carkowiszcze[4].
W pobliżu rzeki znajdują się m.in. miejscowości: Olchowiki, Konstantynów, Wierzchnie, Rakowce, Zaleskie, Hatówki, Mosarz, Choćki.
Hydronim Marchwa jest pochodzenia fińskiego[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Блакітная кніга Беларусі: Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. – Мінск: БелЭн, 1994. – ISBN 5-85700-133-1. (biał.).
- ↑ Лист карты N-35-32 Глубокое. Масштаб: 1 : 100 000. Издание 1980 r. (ros.).
- ↑ Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 3: Катэнарыя – Недайка / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. – Мн.: БелСЭ, 1984. s. 298.
- ↑ Ogólna charakterystyka sieci rzecznej obwodu witebskiego, [w:] Obiekty wodne Republiki Białorusi (ros.).
- ↑ W.A. Żuczkiewicz, Toponimika Białorusi, Mińsk: Nauka i Technika, 1968, s. 33 (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія – Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. – Мн.: БелЭн, 2000 – Т. 10. – s. 108 – ISBN 985-11-0035-8 – ISBN 985-11-0169-9 (т. 10) (biał.)
- Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Витебская область/ Редактор Г. Г. Науменко – Минск, 2010 – s. 18, 27. – ISBN 978-985-508-136-5 (ros.)
- Республика Беларусь. Витебская область. Глубокский район: карта. Глубокое: план. – Мн.: Белкартография, 2012 (ros.)
- Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 3: Катэнарыя – Недайка / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. – Мн.: БелСЭ, 1984. – s. 485