Marcin Białas (inżynier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Białas
doktor habilitowany nauk technicznych
Specjalność: metoda elementów skończonych, mechanika cienkich warstw, mechanika pękania
Doktorat

2003 – mechanika
Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN

Habilitacja

2013 – mechanika
Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN

naukowiec
Instytut

Instytut Lotnictwa

Marcin Ziemowit Białaspolski inżynier, doktor habilitowany nauk technicznych. Specjalizuje się w metodzie elementów skończonych, mechanice cienkich warstw oraz w mechanice pękania[1]. Pracownik naukowy warszawskiego Instytutu Lotnictwa[2].

Stopień doktorski w zakresie mechaniki uzyskał w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN w 2003 na podstawie pracy pt. Modelowanie rozwoju uszkodzeń w warstwach kontaktowych materiałów, przygotowanej pod kierunkiem Zenona Mroza[2]. W tym samym Instytucie uzyskał habilitację w 2013 na podstawie rozprawy Mechanical modelling of thin films. Stress evolution, degradation, characterization[3][2]. Swoje prace publikował m.in. w takich czasopismach jak: „Journal of Elasticity”, „Mechanics of Materials”, „Engineering Fracture Mechanics” oraz „Surface and Coatings Technology”[4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. dr hab. inż. Marcin Białas. ilot.edu.pl. [dostęp 2016-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-22)].
  2. a b c Dr hab. inż. Marcin Ziemowit Białas, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-10-28].
  3. wyd. Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN, Warszawa 2012, ISBN 978-83-89687-72-2
  4. Marcin Białas (publikacje i cytowania). scholar.google.pl. [dostęp 2016-07-26].
  5. Marcin Białas (publikacje). researchgate.net. [dostęp 2016-10-28]. (ang.).