Marcin Niziurski
Data i miejsce urodzenia |
1950 |
---|---|
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Marcin Niziurski (ur. w 1950 w Warszawie[1]) – artysta malarz, pisarz[2], publicysta, ilustrator, wydawca książek, animator życia kulturalnego, w tym plenerów, wystaw i wydarzeń interdyscyplinarnych[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Edmunda i Zofii Barbary z Kowalskich, bratanek Mirosława, pochodzi z rodziny artystycznej. Uczęszczał do SP na Mokotowie i do XXVIII Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kochanowskiego w Warszawie. Studiował handel zagraniczny na SGPiS w Warszawie, następnie w Wyższej Szkole Nauczycielskiej na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. W 1977 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, pracę dyplomową w zakresie grafiki artystycznej wykonał w pracowni technik metalowych prof. Andrzeja Rudzińskiego[1][3].
Twórczość Marcina Niziurskiego w prozie, poezji, malarstwie i grafice łączy świat magiczny z prawdopodobnym. Artysta sporadycznie zajmuje się także krytyką artystyczną oraz publicystyką turystyczno-krajoznawczą, jednak preferuje prozę beletrystyczną. Uważa, że przypadki ludzi pozbawionych jakiegokolwiek talentu są niezwykle rzadkie. Pisarzem niszowym stał się niejako świadomie[3].
Recenzje jego prac pisywali, m.in. o „Wszechświecie” Marek Arpad Kowalski w piśmie konserwatywno-liberalnym „Najwyższy Czas!” (2004, nr 42, s. XLIII)[4], Sabina Niedzielska – Fantazje karpackie w prozie Marcina Niziurskiego w pracy licencjackiej pod kierunkiem dr Jolanty Mazur-Fedak (Instytut Slawistyki – Zakład Języka Polskiego Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Jana Grodka w Sanoku, Sanok 2008)[1] oraz Wolfgang Drost: Marcin Niziurski – malarz abstrakcyjnej fantastyki w publikacji Ja[5].
Jest autorem ponad stu dwudziestu wystaw indywidualnych w Polsce i za granicą, a także pomysłodawcą oraz organizatorem wielu wystaw zbiorowych, dwudziestu trzech plenerów oraz kilkunastu artystycznych wydarzeń interdyscyplinarnych. Jego obrazy olejne, akrylowe, rysunki piórkiem, inspirowane dziełami dawnych mistrzów grafiki, kompozycje przestrzenne znajdują się w kolekcjach prywatnych i muzeach w Polsce oraz licznych krajach europejskich, w Australii, Japonii, Egipcie, Republice Południowej Afryki, Argentynie, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych[6].
Jest członkiem Związku Literatów Polskich[7]. Do 1992 był członkiem ZPAP. Należy do międzynarodowej grupy artystycznej „Lege Artis”[6].
Mieszka w Izabelinie, w Kampinoskim Parku Narodowym, z żoną Barbarą, prawniczką, mają córkę Martynę (po filologii klasycznej) i wnuczkę Hanię.
Publikacje indywidualne[edytuj | edytuj kod]
Proza[edytuj | edytuj kod]
- Pierwszą książką była praca magisterska pt. Nosowatość, opracowana w każdym szczególe i wydrukowana przez autora (cykl akwafort, akwatint oraz tytułowe opowiadanie), jeden z egzemplarzy został zakupiony przez Bibliotekę Narodową[1].
- Przewrotność: praca dyplomowa Marcina Niziurskiego zawierająca 12 grafik i wstęp, Akademia Sztuk Pięknych, Warszawa 1977, OCLC: (OCoLC)909166476
- Ja (zbiór krótkich form prozatorskich towarzyszący wystawom malarskim jako swoisty komentarz autorski do obrazów), Tom zawiera również esej prof. Wolfganga Drosta: Marcin Niziurski – malarz abstrakcyjnej fantastyki, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 1994, ISBN 83-85557-13-X.
- Wszechświat (powieść satyryczna o konieczności posiadania marzeń), Wydawnictwo „Nowy Świat”, Warszawa 2004, ISBN 83-7386-083-5.
- Wszechświat – dziennik współpracy, „Nowy Świat”, Warszawa 2004, ISBN 83-7386-083-5[4]
- Dobry Kamień, Lasy przydomowe (krótkie formy prozą), Sowa, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60660-21-8.
- Kolbuszowa (opowieści o tematyce podkarpackiej), Sowa, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60660-21-8.
- Przedświaty (powieść o alienacji jednostki i potrzebie wolności), Sowa, Warszawa 2008, ISBN 978-83-60660-25-6.
- Przedświaty (wydanie II uzupełnione), Sowa, Warszawa 2008, ISBN 978-83-60660-25-6.
- Przedświaty, Wydawnictwo Nowy Świat, Warszawa 2014, ISBN 978-83-7386-546-4.
- Przedświaty (wydanie II uzupełnione), Wydawnictwo „Nowy Świat”, Warszawa 2014, ISBN 978-83-7386-546-4.
- Varia, czyli poduszkowy przegląd pojęć (zbiór utworów rozproszonych), Izabelin 2008, ISBN 978-83-927222-0-5.
- Złoto Wysowej. Dobry kamień (zbiory krótkich form), Izabelin 2008, ISBN 978-83-927222-1-2.
- Rok przestępny (książka dokumentująca dzień po dniu rok autora – 2008), Warszawa 2008, ISBN 978-83-927222-2-9.
- Rok przestępny, Autorskie Galerie Sztuki, Izabelin, 2010, ISBN 978-83-927222-3-6.
- Wysowskie (opowieści o Beskidzie Niskim), Osława, Izabelin 2010, ISBN 978-83-927222-6-7.
- Karpackie (opowieści o tematyce karpackiej), AGS, Izabelin 2010, ISBN 978-83-927222-7-4.
- Karpackie, Wydawnictwo „Nowy Świat”, Warszawa 2014, ISBN 978-83-7386-547-1.
- Rok przystępny (zbiór krótkich form), Wydawnictwo „Nowy Świat”, Warszawa 2010, ISBN 978-83-927222-3-6.
- Kółko graniaste (zbiór krótkich form), Wydawnictwo „Nowy Świat”, Warszawa 2014, ISBN 978-83-7386-548-8.
Źródło: Biblioteka Narodowa[8].
Poezja[edytuj | edytuj kod]
- W nawiasie (książka wierszy), Sowa, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60660-22-5.
- Stany lotne (książka wierszy), Sowa, Warszawa 2008, ISBN 978-83-60660-24-9.
- Świecochwile (książka wierszy), Wydawnictwo „Nowy Świat”, Warszawa 2014, ISBN 978-83-7386-549-5.
- Cochwile (książka wierszy), Autorskie Galerie Sztuki, Izabelin 2016, ISBN 978-83-927222-4-3.
- Haiku i… (haiku wszystkie; 2020), Izabelin 2020, ISBN 978-83-953181-5-3, Autorskie Galerie Sztuki, Izabelin 2020 ISBN 978-83-953181-6-0.
Wiersze oraz drobne formy prozatorskie były publikowane w katalogach wystaw i czasopismach, np. w „Nadwisłoczu” (Nie myśl, nie pytaj; Strach skowronka[2]), „ITD”, „Sztuce”, „Relacjach” (Sztokholm)[8].
Publikacje w antologiach lub z innym autorem[edytuj | edytuj kod]
- W stronę haiku – antologia, Autorskie Galerie Sztuki, Izabelin 2016, ISBN 978-83-927222-5-0.
- W stronę haiku 2– antologia, AGS, Izabelin 2017, wydanie I, ISBN 978-83-945212-4-0, kolejne wydania: ISBN 978-83-945212-4-0, ISBN 978-83-945212-4-0.
- Klucze haiku – zbiór haiku z Anetą Gawriłow, il. Aneta Gawriłow, AGS, Izabelin 2017, ISBN 978-83-945212-5-7.
- W latach 2017–2019 ukazał się (wydania bibliofilskie; egzemplarze numerowane i sygnowane) siedmioksiąg Świnek – ilustrowana rysunkami Anety Gawriłow oraz haiku, proza autora i Anety Gawriłow:
- Świnka co się zowie: chów trzody chlewnej w Polsce w latach 1930–2016 (wybrane aspekty), s. 110 (II wydanie poprawione, s. 114), AGS, Izabelin 2017, ISBN 978-83-945212-6-4.
- Świnka jak się patrzy. Chów trzody chlewnej na Pomorzu Zachodnim w miesiącach letnich 1980 roku, AGS, Izabelin 2018, ISBN 978-83-945212-7-1.
- Świnka na schwał. Parerga – z dziejów trzody chlewnej na Pomorzu Zachodnim w miesiącach letnich 1980 roku i później, AGS, Izabelin 2018, ISBN 978-83-945212-8-8.
- Świnka po same uszy, AGS, Izabelin 2019, ISBN 978-83-945212-9-5; ze wstępem Ingi Grześczak – Wstęp bardzo uczony, czyli świnka nieoczywista Sus Minervamdocet – świnia poucza Minerwę, AGS, Izabelin 2019, ISBN 978-83-945212-9-5.
- Krzynka świnek, s. 418 (II wydanie uzupełnione, s. 420), wydanie autorskie, AGS, Izabelin 2019, ISBN 978-83-953181-0-8; AGS, Izabelin 2019, ISBN 978-83-953181-0-8.
- Alfabet świnek, s. 186, wydanie autorskie, AGS, Izabelin 2020, ISBN 978-83-953181-2-2; AGS, Izabelin 2020 (oprawa miękka) ISBN 978-83-953181-2-2.
- Album świnek, s. 530, AGS, Izabelin 2020, ISBN 978-83-953181-7-7.
- Tatry w kamieniu (subiektywny przewodnik turystyczno-geologiczny, ułożony we współpracy z Markiem Żbikiem), AGS, Izabelin, Brisbane 2023, ISBN 978-83-953181-8-4; AGS, Brisbane, Izabelin 2023, ISBN 978-83-953181-8-4.
Źródło: Biblioteka Narodowa[8].
Malarstwo, grafiki, rysunki, katalogi i foldery wystaw, ilustracje (oprócz własnych książek)[edytuj | edytuj kod]
- [Sen o potędze], akwatinta, akwaforta, Magazyn Ikonografii BN, Warszawa 1976, OCLC: (OCoLC)996452216.
- [Przymuszenie z cyklu Obsesje nocą], akwatinta, akwaforta, Magazyn Ikonografii BN, Warszawa 1978, OCLC: (OCoLC)996452530.
- Marcin Niziurski – malarstwo, rysunek: 15 listopada – 15 grudnia 1977 r. Muzeum Narodowe w Kielcach, pl. Partyzantów 3-5. (druk ulotny), Muzeum Narodowe, Kielce 1977, OCLC: (OCoLC)1036451704.
- [Kompozycja fantastyczna], tytuł nadany przez katalogującego, rysunek (tusz-piórko), Magazyn Ikonografii BN, Warszawa 1978, OCLC: (OCoLC)1036427497 (12 rysunków z lat 1978–1980), ostatni z 18.01.1980, OCLC: (OCoLC)1036466886.
- Marcin Niziurski: malarstwo: Galeria Sztuki Współczesnej, Oleśnica, sierpień 1979 / Klub Międzynarodowej Prasy i Książki, Oleśnica ; Biuro Wystaw Arstystycznych, Wrocław 1979, OCLC: (OCoLC)1036405305.
- [Pożegnanie Brzanki wtóre], tytuł nadany przez katalogującego, rysunek (tusz-piórko), Magazyn Ikonografii BN, Warszawa1983 (OCoLC)1036481906.
- [Sprzedam wszystkie śliwki świata], tytuł nadany przez katalogującego, rysunek (tusz-piórko), Magazyn Ikonografii BN, Warszawa1983, OCLC: (OCoLC)1036462754.
- Wystawa malarstwa Marcina Niziurskiego, Biuro Wystaw Artystycznych, Koszalin 1986 (druk ulotny) – w katalogu BN.
- Malarstwo, Biuro Wystaw Artystycznych, Wrocław 1987 – w katalogu BN.
- Krzysztof Zanussi, Między jarmarkiem a salonem, Skorpion, Warszawa 1999, ISBN 83-86466-25-1.
- Zofia Beszczyńska, Miejsca magiczne, Wydawnictwo Nowy Świat, Warszawa 2003, ISBN 83-7386-011-8.
- Stanisław Nowak, Kobieta otwarta (Il), „Nowy Świat”, Warszawa 2004, ISBN 83-7386-112-2; (grafika) „Nowy Świat”, Warszawa 2004, ISBN 83-7386-112-2.
- W rytmie słowa – almanach Grupy Literackiej „Słowo”, Towarzystwo Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera, Mielec 2009, ISBN 978-83-925751-9-1.
- Zbigniew Michalski, Na pięciolinii życia – (grafika), Towarzystwo Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera, Mielec 2009, ISBN 978-83-929629-4-6.
- Zbigniew Michalski, Jeszcze, Towarzystwo Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera, Mielec 2009, ISBN 978-83-929629-4-6.
- Magdalena Korzeń, Węglem malowane, Towarzystwo Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera, Mielec 2009 ISBN 978-83-929668-0-7.
- poszczególne numery czasopism „Sprawy Nauki” czy „Relacje”, Sztokholm[1]
- liczne okładki książek autorów polskich, np. Między rzeką a lasem – wiersze Marty Jurkowskiej, Autorskie Galerie Sztuki, Izabelin 2016, ISBN 978-83-927222-9-8[1].
Źródło: Biblioteka Narodowa[8].
Działalność wydawnicza[edytuj | edytuj kod]
Marcin Niziurski prowadzi wydawnictwo „Autorskie Galerie Sztuki”. Wydane w nim zostały m.in. pozycje[8]:
- Bogusław Olczak, Obrastam dniami, Autorskie Galerie Sztuki, Izabelin 2016, ISBN 978-83-945212-2-6.
- Marta Jurkowska, Między rzeką a lasem – wiersze, Autorskie Galerie Sztuki – Marcin Niziurski, Izabelin 2016, ISBN 978-83-927222-9-8.
- W stronę haiku – antologia, Autorskie Galerie Sztuki, Izabelin 2016, ISBN 978-83-927222-5-0.
- Pamięć niepamięć – antologia wierszy, il. Piotr Ornoch, Marcin Niziurski; Autorskie Galerie Sztuki, Izabelin 2016, ISBN 978-83-927222-8-1.
- Po obu stronach – antologia wierszy dotyczących duchowości twórcy, il. Piotr Ornoch, AGS, Izabelin 2016, ISBN 978-83-945212-0-2; AGS 2016, ISBN 978-83-945212-0-2.
- Lepiej gdybać – antologia limeryków, lepiejów i innych żartobliwych form, AGS, Izabelin 2016, ISBN 978-83-945212-0-2.
- Ciemnorzeki – antologia ekfraz, AGS, Izabelin 2016, ISBN 978-83-945212-0-2.
- W stronę haiku 2 – antologia 2017, wydanie I, ISBN 978-83-945212-4-0, kolejne wydania: ISBN 978-83-945212-4-0, ISBN 978-83-945212-4-0.
- Klucze haiku – zbiór haiku autora i Anety Gawriłow, il. Aneta Gawriłow, AGS, Izabelin 2017, ISBN 978839452125.
- Agata Litwin, Przestrzeń heretyków, AGS, Izabelin 2019, ISBN 978-83-953181-3-9.
- Agata Litwin, Na gałązce jaśminu: haiku; inny tytuł:.W Dolinie Sanu: haiku, AGS, Izabelin C 2019, ISBN 978-83-953181-6-0.
- Konrad Okulicz-Kozaryn, Czasem gdzieś, AGS, Izabelin 2019 ISBN 978-83-953181-1-5.
- Aneta Gawriłow, Haiku [ilustracje i okładka: copyright Aneta Gawriłow], AGS, Izabelin 2020, ISBN 978-83-953181-4-6.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Marcin Niziurski , Marcin Niziurski o sobie [online], 2004 [dostęp 2024-04-04] .
- ↑ a b Polska Bibliografia Literacka (PBL) [online], pbl.ibl.poznan.pl [dostęp 2024-04-05] .
- ↑ a b Daniel Grabarek , Marcin Niziurski – Spotkanie w Galerii Staroci w Chodakowie [online], e-sochaczew.pl, 3 lutego 2009 [dostęp 2024-04-05] .
- ↑ a b Marek Arpad Kowalski. , Marcin Niziurski „Wszechświat”, „Najwyższy Czas!: pismo konserwatywno-liberalne” (42), 2004, XLIII, OCLC (OCoLC)1007910536 .
- ↑ Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 1994, ISBN 83-85557-13-X
- ↑ a b Marcin Niziurski [online], kultura.onet.pl, 23 czerwca 2004 [dostęp 2004-04-04] .
- ↑ Członkowie Oddziału ZLP – O/Warszawa [online], zlpwarszawa.pl [dostęp 2024-04-04] .
- ↑ a b c d e Marcin Niziurski [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2024-04-08] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- www.marcinniziurski.pl (strona autorska)