Marcin Rej

Marcin Rej
	; Oksza
	Dziedzic Nagłowic, Ślęcina i Okszy
Rodzina	Reyowie herbu Oksza
Data śmierci	1635
Ojciec	Andrzej Rej
Matka	Katarzyna Dembińska
Żona	1. Urszula Ujejska; 2. Anna Maria Słupecka
Dzieci	1.1. Andrzej; 1.2. Dorota; 2.3. Jerzy; 2.4. Rafał; 2.5. Zofia

Marcin Rej z Nagłowic (stpol. Rey,^[a]) herbu Oksza (zm. 1635) – dziedzic Nagłowic, Okszy (dzisiejsza Oksa), Ślęcina, Kossowa, Pawłowic, Rejowca i Kwiliny; działacz kalwiński, syn Andrzeja Reja i Katarzyny z Dembińskich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1632 roku był sędzią kapturowym krakowskim^[2]^[3].,na sejmie 1632 roku został z Andrzejem Wielopolskim wybrany do komisji do spraw dysydenckich. Był patronem zboru ewangelicko-reformowanego w Okszy a w 1624 roku seniorem świeckim dystryktu krakowskiego. Wspierał materialnie wydawnictwa ewangelickie: w 1619 roku wydał swoim nakładem Obronę zgody ewangelickiej. Na sejmach bronił wyznania ewangelickiego za co 27 kwietnia 1633 roku na synodzie w Okszy otrzymał specjalne podziękowanie synodu^[4]. Zmarł w 1635 roku i został prawdopodobnie pochowany w kościele kalwińskim w Oksie.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Dwukrotnie żonaty: z pierwszą - Urszulą Ujejską - miał syna Andrzeja i córkę Dorotę, żonę podkomorzego wyszogrodzkiego - Kryskiego; Z drugą - Anną Marią Słupecką - synów Jerzego (dwukrotnie żonaty: z Barbarą Wielowiejską oraz Anną Maciejowską, zmarł bezpotomnie) i Rafała oraz córkę Zofię^[5]^[6].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Pisownia oryginalna nazwiska: Rey. Nazwiska osób, które pojawiły się w dziejach Polski przed rokiem 1800 pisze się zgodnie ze współczesną ortografią^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Pisownia nazwisk Polaków – postaci historycznych. [w:] Zasady pisowni i interpunkcji [on-line]. PWN. [dostęp 2016-10-21].
↑ Niesiecki K., Herbarz polski, tom 8, Lipsk 1841, s. 110.
↑ Uruski S., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom 15, Warszawa 1931, s. 201.
↑ Merczyng H., Rejowie z Nagłowic jako członkowie polskiego Kościoła ewangelickiego, Warszawa 2005, s. 26-27.
↑ Borkiewicz S., Z przeszłości ziemi jędrzejowskiej. Monografie miejscowości i osiedli, [w:] Monografia historyczna i gospodarcza powiatu jędrzejowskiego, Kielce 1937, s. 124.
↑ Niesiecki K., Op. cit..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Akta synodów różnowierczych w Polsce, tom 3 (Małopolska 1571 - 1632), oprac. Maria Sipayłło, Warszawa 1983.
Borkiewicz S., Z przeszłości ziemi jędrzejowskiej. Monografie miejscowości i osiedli, [w:] Monografia historyczna i gospodarcza powiatu jędrzejowskiego, Kielce 1937.
Merczyng H., Rejowie z Nagłowic jako członkowie polskiego Kościoła ewangelickiego, Warszawa 2005.
Niesiecki K., Herbarz polski, tom 8, Lipsk 1841.
Uruski S., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom 15, Warszawa 1931.

[2] Pisownia oryginalna nazwiska: Rey. Nazwiska osób, które pojawiły się w dziejach Polski przed rokiem 1800 pisze się zgodnie ze współczesną ortografią^[1].

[zasady-1] Pisownia nazwisk Polaków – postaci historycznych. [w:] Zasady pisowni i interpunkcji [on-line]. PWN. [dostęp 2016-10-21].

[3] Niesiecki K., Herbarz polski, tom 8, Lipsk 1841, s. 110.

[4] Uruski S., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom 15, Warszawa 1931, s. 201.

[5] Merczyng H., Rejowie z Nagłowic jako członkowie polskiego Kościoła ewangelickiego, Warszawa 2005, s. 26-27.

[6] Borkiewicz S., Z przeszłości ziemi jędrzejowskiej. Monografie miejscowości i osiedli, [w:] Monografia historyczna i gospodarcza powiatu jędrzejowskiego, Kielce 1937, s. 124.

[7] Niesiecki K., Op. cit..

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[1]