Marcin Rekowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Rekowski
Ilustracja
Pseudonim

Rex

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1978
Kościerzyna[1]

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

189 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

24

Zwycięstwa

19

Przez nokauty

16

Porażki

5

Remisy

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 4 maja 2018.
Multimedia w Wikimedia Commons

Marcin Rekowski (ur. 10 stycznia 1978 w Kościerzynie) – polski bokser wagi ciężkiej, trzykrotny amatorski Mistrz Polski w kategorii superciężkiej.

Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]

Marcin Rekowski podczas amatorskiej kariery był trzykrotnym złotym medalistą Mistrzostw Polski w kategorii superciężkiej. Na zawodowstwo przeszedł w kwietniu 2012 roku, w związku z osiągnięciem 35 lat[2].

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Kariera bokserska[edytuj | edytuj kod]

18 maja 2012 Marcin Rekowski stoczył pierwszą zawodową walkę. W debiucie pokonał w drugiej rundzie przez techniczny nokaut Manuela Reussa[3][4].

12 sierpnia 2012 Rekowski w czwartym zawodowym pojedynku po raz pierwszy walczył poza granicami Polski. Na gali w Berlinie już w pierwszej rundzie przez techniczny nokaut pokonał Vaclawa Fialę[5][6].

W październiku 2012 Marcin Rekowski pomagał Mariuszowi Wachowi w przygotowaniach do walki o tytuł Mistrza Świata federacji WBA, WBO, IBF oraz IBO z Władimirem Kliczko[7].

18 maja 2013 Rekowski pokonał przez nokaut w piątej rundzie Elijaha McCalla, syna byłego Mistrza Świata federacji WBC Olivera McCalla[8].

23 sierpnia 2013 Marcin Rekowski w swojej dziesiątej zawodowej walce, zwyciężył w czwartej rundzie przez techniczny nokaut, byłego pretendenta do Mistrzostwa Świata federacji WBC, Dany'ego Williamsa[9].

1 lutego 2014 Rekowski doznał pierwszej porażki na zawodowym ringu. Po ośmiu rundach, niejednogłośnie na punkty stosunkiem 76:75, 74:77 oraz 75:77, sędziowie orzekli zwycięstwo byłego Mistrza Świata federacji WBC Olivera McCalla. Początkowo ogłoszono wygraną Polaka, jednak po chwili zweryfikowano wynik na korzyść Amerykanina[10][11].

26 kwietnia 2014 roku, na gali Wojak Boxing Night w Legionowie, Marcin Rekowski udanie zrewanżował się Oliverowi McCallowi, wygrywając jednogłośną decyzją sędziów, na punkty, stosunkiem 96:94, 98:92 oraz 99:91[12].

1 czerwca 2014 na gali Wojak Boxing Night w Lublinie, Rekowski wygrał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Albertem Sosnowskim[13]. Zdobywając międzynarodowy pas mistrza Polski.

10 kwietnia 2015 na gali w Gliwicach pokonał przez techniczny nokaut w piątej rundzie Nigeryjczyka Gbenga Oluokuna (19-12, 12 KO)[14].

26 września 2015 Rekowski po raz drugi w karierze zawodowej poniósł porażkę. Tym razem jego przeciwnikiem był Nagy Aguilera. W pierwszej rundzie niespodziewanie Rex "leżał" na deskach po mocnym uderzeniu z prawej ręki. Pojedynek był bardzo zacięty, w ósmej rundzie po krótkim lewym sierpie Aguilera znalazł się na macie. Z każdą minutą widać było coraz większe zmęczenie po obu stronach. W dziesiątej odsłonie Rekowski przyjął mocne uderzenie przez co został liczony na stojąco. Po wznowieniu walki Aguilera rzucił się do ataku. W kontrowersyjnych okolicznościach sędzia przerwał walkę na 2 sekundy przed końcowym gongiem, co oznacza przegraną Rexa przez TKO. Do momentu zastopowania walki Rekowski prowadził na wszystkich kartach punktowych.

2 kwietnia 2016 na gali Polsat Boxing Night Marcin Rekowski poniósł 3 porażkę w karierze przegrywając przez techniczny nokaut w 7. rundzie z Andrzejem Wawrzykiem. [15].

22 października 2016 podczas „Underground Boxing Show VIII” w kopalni soli w Wieliczce Rekowski przegrał niejednogłośnie na punkty z Krzysztofem Zimnochem.

4 maja 2018 podczas gali w Kościerzynie, zakończył karierę efektownym zwycięstwem, nokautując Węgra Andrasa Csomora (18-20-2, 14 KO) w piątej rundzie.

Walka w MMA[edytuj | edytuj kod]

13 lutego 2021 stoczył swój pierwszy pojedynek w formule mieszanych sztuk walki (MMA) podczas gali MMA-VIP 1. Jego przeciwnikiem został dawny rywal Patryk Kowoll[16], z którym przegrał już po niespełna minucie przez techniczny nokaut[17].

Lista walk bokserskich na zawodowym ringu[edytuj | edytuj kod]

Wynik Rekord Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Data Miejsce Uwagi
Zwycięstwo 19-5 Andras Csomor KO 5 (8), 2:28 2018-05-04 Kościerzyna
Zwycięstwo 18-5 Patryk Kowoll TKO 4 (6), 2:23 2017-11-18 Tczew
Porażka 17-5 Carlos Takam KO 4 (12), 0:42 2017-01-29 Makau
Porażka 17-4 Krzysztof Zimnoch SD 8 (8) 2016-10-22 Kopalnia soli, Wieliczka
Porażka 17-3 Andrzej Wawrzyk TKO 7 (10), 0:42 2016-04-02 Kraków Arena, Kraków
Zwycięstwo 17-2 Bartosz Szwarczynski TKO 1 (8), 1:38 2015-12-06 Warszawa
Porażka 16-2 Nagy Aguilera TKO 10 (10), 2:58 2015-09-26 Łódź
Zwycięstwo 16–1 Gbenga Oloukun TKO 5 (8), 1:25 2015-04-10 Gliwice
Zwycięstwo 15–1 Albert Sosnowski TKO 7 (10), 0:48 2014-05-31 Lublin
Zwycięstwo 14–1 Oliver McCall UD 10 2014-04-26 Legionowo
Zwycięstwo 13–1 Mateusz Malujda KO 3 (6), 2:08 2014-03-15 Arłamów
Porażka 12–1 Oliver McCall SD 8 2014-02-01 Opole
Zwycięstwo 12–0 Serdar Uysal SD 8 2013-08-23 Hamburg
Zwycięstwo 11–0 Marcin Czech TKO 1 (4), 0:52 2013-10-05 Malbork
Zwycięstwo 10–0 Danny Williams TKO 4 (8), 1:47 2013-08-23 Gałacz
Zwycięstwo 9–0 Elijah McCall TKO 5 (6), 1:36 2013-05-18 Legionowo
Zwycięstwo 8–0 Bartosz Szwaryzyński TKO 1 (4), 1:32 2013-03-16 Tczew
Zwycięstwo 7–0 Patryk Kowoll RTD 5 (8), 0:01 2013-01-18 Pruszków
Zwycięstwo 6–0 Ferenc Zsalek UD 8 2012-11-17 Köpenick
Zwycięstwo 5–0 Aleksandrs Dunecs TKO 2 (8), 2:44 2012-08-18 Międzyzdroje
Zwycięstwo 4–0 Vaclav Fiala TKO 1 (4), 0:30 2012-08-12 Berlin
Zwycięstwo 3–0 Henadzi Daniliuk KO 2 (4), 2:29 2012-06-30 Łódź
Zwycięstwo 2–0 David Liska TKO 1 (4), 1:06 2012-06-02 Bydgoszcz
Zwycięstwo 1–0 Manuel Reuss TKO 2 (4), 2:51 2012-05-18 Poznań

[18]

Lista walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Porażka 0-1 Polska Patryk Kowoll TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 0:55 MMA-VIP 1: Najman vs. Złotówa 13.02.2021 Polska Nieporaz

[19]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Marcin Rekowski. boxrec.com. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
  2. ↑ Rekowski w gronie zawodowców. bokser.org. [dostęp 2013-03-28]. (pol.).
  3. ↑ Marcin Rekowski vs. Manuel Reuss. bokser.org. [dostęp 2013-03-28]. (pol.).
  4. ↑ Marcin Rekowski vs. Manuel Reuss (boxrec). boxrec.com. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
  5. ↑ Rekowski wygrywa w Niemczech. bokser.org. [dostęp 2013-03-28]. (pol.).
  6. ↑ Vaclav Fiala vs. Marcin Rewkoski. boxrec.com. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
  7. ↑ "Rex" sparingpartnerem Wacha. bokser.org. [dostęp 2013-03-28]. (pol.).
  8. ↑ Rekowski wygrywa przez efektowny nokaut. bokser.org. [dostęp 2013-05-19]. (pol.).
  9. ↑ Jubileuszowy Marcin Rekowski zastopował Danny'ego Williamsa. bokser.org. [dostęp 2013-08-24]. (pol.).
  10. ↑ McCall nieznacznie lepszy od Rekowskiego. Skandal przy odczytywaniu kart punktowych!. bokser.org. [dostęp 2014-02-02]. (pol.).
  11. ↑ McCall minimalnie lepszy od Rekowskiego.. ringpolska.pl. [dostęp 2014-02-02]. (pol.).
  12. ↑ bokser.org: Rekowski zrewanżował się McCallowi. [dostęp 2014-04-27]. (pol.).
  13. ↑ sport.wp.pl: Rekowski pokonał Sosnowskiego przez TKO. [dostęp 2014-06-01]. (pol.).
  14. ↑ Rekowski zastopował Oluokuna!. bokser.org, 10 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-10]. (pol.).
  15. ↑ Rekowski vs Wawrzyk: Brutalna siła! Wawrzyk wygrywa przed czasem.
  16. ↑ Mateusz Paczkowski, Marcin Rekowski poznał rywala na MMA VIP! Zmierzy się z byłym pięściarzem o rekordzie 7-24! [online], MMA PL, 20 grudnia 2020 [dostęp 2024-01-08] (pol.).
  17. ↑ Wirtualna Polska Media, Kolejna błyskawiczna wygrana na MMA-VIP. Kowoll nie dał szans Rekowskiemu - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 13 lutego 2021 [dostęp 2021-02-18] (pol.).
  18. ↑ BoxRec: Marcin Rekowski [online], BoxRec [dostęp 2012-05-18] (ang.).
  19. ↑ Sherdog.com, Marcin [online], Sherdog [dostęp 2024-01-08] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Rekowski&oldid=72442422”